Slechts een fragment maar oh, wat mooi!

Uitgeverij Van Oorschot, 86 pagina’s plus een nawoord van de vertaalster
Vertaal door Els Snick
Illustraties Koen Broucke

Dit Aardbeien van een van de grootste schrijvers uit de twintigste eeuw is een nooit afgemaakt manuscript dat als een wonder kon ontsnappen aan de vernietigingsdrift van de nazi’s. Roth kon deze schets van zijn geboortestreek nooit afmaken omdat hij er geen financiers voor kon vinden. Ongelofelijk jammer want deze vertelling is zo nadrukkelijk Rothiaans, je herkent de schrijver op elke pagina. Niemand die zoals Roth karakters in enkele vlotte streken kon schilderen. En hoe vernietigend sommige karakters ook tevoorschijn konden komen, Roth schilderde hen altijd met mildheid en deernis. In het universum van Roth maakte het niet uit of je een gulle graaf was of een gemene dief. We zijn per slot allemaal maar arme sloebers die ploeteren om iets van het leven te maken, het leven waar je zelf nauwelijks enige invloed op uit kon oefenen. En zelfs die enkelingen die het hadden gemaakt en rijkdom vergaarden waren aan het einde van de dag niet gelukkiger dan de snoodaard die het moest hebben van buitenkansjes.
Helaas zullen we nooit weten hoe het afloopt met de ik in dit verhaal, Naphtali Kroj. Het zou beslist een prachtige novelle geworden zijn.
Nu hebben we niet meer dan deze paar pagina’s, zo beloftevol en werkelijk fraai geïllustreerd door Koen Broucke en zoals gewoonlijk voortreffelijk vertaald door Els Snick. Eén van de vele parels in het kolossale oeuvre van Joseph Roth.

Enno Nuy
Februari 2025