Lezersrecensie
Snyder is speaking in tongues
Uitgeverij Balans, 394 pagina’s plus notenapparaat
Vertaald door Toon Dohmen en Janine van der Kooij
Vrijheid is niet alleen de afwezigheid van het kwade, maar de aanwezigheid van het goede. Wij beschouwen vrijheid als het hoogste goed omdat vrijheid de voorwaarde is waaronder alle goede dingen in ons en in ons midden kunnen stromen. En vrijheid kan alleen betrokken worden op mensen. Om vrij te zijn zullen we daar het nodige voor moeten doen. En, zegt Snyder, als we een juist begrip van vrijheid krijgen, weten we ook welke voor ons de juiste regeringsvorm is. In dit boek beschrijft hij de vijf componenten van vrijheid: soevereiniteit, onvoorspelbaarheid, mobiliteit, feitelijkheid en solidariteit.
Veel Amerikanen zien vrijheid vooral als de afwezigheid van een bedilzuchtige overheid.
In Rusland zien we nu de overgang van de definitie van vrijheid als het ontbreken van barrières naar een fascistische politiek, waarin er geen enkele barrière meer wordt opgeworpen tegen de grillen van de Leider.
Snyder: “Elk vacuüm op het vlak van feiten en waarden zal met spektakel en oorlog gevuld worden.“ En hij merkt op: “Donald Trump, de onderhorige van Poetin, is een negatieve Vrijheidsheld: hij dankt zijn rijkdom aan een onvoldoende belaste erfenis en heeft er geen probleem mee om voortdurend allerlei feitelijkheden te ontkennen “.
Het eerste thema dat Snyder behandelt is ‘soevereiniteit’. Helaas voert hij mij hier een wereld binnen waar ik niets van begrijp: Leib versus Körper. En God komt ruimschoots aan bod maar ik kan met deze tekst absoluut niet uit de voeten. Hoe moet een niet-christen ooit door deze in mijn ogen volstrekt warhoofdige tekst heen zien te komen?
Ik houd het er op dat vrijheid eerst en vooral op ons lichaam betrekking heeft in die zin dat wij nu eenmaal bestaan in ons lijf, niet als een willekeurig object. Veel Amerikanen zijn tegen gezondheidszorg omdat ze die dan zouden moeten delen met zwarten. Ons klinkt dat onvoorstelbaar maar Snyder schrijft dit gewoon zo op!
Dan volgen er talloze metaforen uit het baseball maar helaas moet ik ook hier afhaken als Snyder me probeert uit te leggen dat een uit mijn hand vertrokken werpbal niet vier dimensies volgt maar vijf.
Ik heb nu 100 pagina’s gelezen en ik stel tot mijn teleurstelling vast dat ik dit boek niet uit ga lezen. Waar is de helder schrijvende historicus uit Bloedlanden, Zwarte aarde en De weg naar onvrijheid gebleven? Snyder kiest hier een (exegetische) weg waarop ik hem niet meer kan volgen of bijhouden. Ik beschouw mijzelf als niet de domste lezer maar ik begrijp oprecht niet wat hij schrijft. Of zou het aan de vertalers liggen? Dat zij het ook niet begrepen? Enfin, het is me om het even. Dit boek is – hoe anders dan ik verwacht had - niets voor mij.
Enno Nuy
Januari 2025
Vertaald door Toon Dohmen en Janine van der Kooij
Vrijheid is niet alleen de afwezigheid van het kwade, maar de aanwezigheid van het goede. Wij beschouwen vrijheid als het hoogste goed omdat vrijheid de voorwaarde is waaronder alle goede dingen in ons en in ons midden kunnen stromen. En vrijheid kan alleen betrokken worden op mensen. Om vrij te zijn zullen we daar het nodige voor moeten doen. En, zegt Snyder, als we een juist begrip van vrijheid krijgen, weten we ook welke voor ons de juiste regeringsvorm is. In dit boek beschrijft hij de vijf componenten van vrijheid: soevereiniteit, onvoorspelbaarheid, mobiliteit, feitelijkheid en solidariteit.
Veel Amerikanen zien vrijheid vooral als de afwezigheid van een bedilzuchtige overheid.
In Rusland zien we nu de overgang van de definitie van vrijheid als het ontbreken van barrières naar een fascistische politiek, waarin er geen enkele barrière meer wordt opgeworpen tegen de grillen van de Leider.
Snyder: “Elk vacuüm op het vlak van feiten en waarden zal met spektakel en oorlog gevuld worden.“ En hij merkt op: “Donald Trump, de onderhorige van Poetin, is een negatieve Vrijheidsheld: hij dankt zijn rijkdom aan een onvoldoende belaste erfenis en heeft er geen probleem mee om voortdurend allerlei feitelijkheden te ontkennen “.
Het eerste thema dat Snyder behandelt is ‘soevereiniteit’. Helaas voert hij mij hier een wereld binnen waar ik niets van begrijp: Leib versus Körper. En God komt ruimschoots aan bod maar ik kan met deze tekst absoluut niet uit de voeten. Hoe moet een niet-christen ooit door deze in mijn ogen volstrekt warhoofdige tekst heen zien te komen?
Ik houd het er op dat vrijheid eerst en vooral op ons lichaam betrekking heeft in die zin dat wij nu eenmaal bestaan in ons lijf, niet als een willekeurig object. Veel Amerikanen zijn tegen gezondheidszorg omdat ze die dan zouden moeten delen met zwarten. Ons klinkt dat onvoorstelbaar maar Snyder schrijft dit gewoon zo op!
Dan volgen er talloze metaforen uit het baseball maar helaas moet ik ook hier afhaken als Snyder me probeert uit te leggen dat een uit mijn hand vertrokken werpbal niet vier dimensies volgt maar vijf.
Ik heb nu 100 pagina’s gelezen en ik stel tot mijn teleurstelling vast dat ik dit boek niet uit ga lezen. Waar is de helder schrijvende historicus uit Bloedlanden, Zwarte aarde en De weg naar onvrijheid gebleven? Snyder kiest hier een (exegetische) weg waarop ik hem niet meer kan volgen of bijhouden. Ik beschouw mijzelf als niet de domste lezer maar ik begrijp oprecht niet wat hij schrijft. Of zou het aan de vertalers liggen? Dat zij het ook niet begrepen? Enfin, het is me om het even. Dit boek is – hoe anders dan ik verwacht had - niets voor mij.
Enno Nuy
Januari 2025
2
1
Reageer op deze recensie
