Te veel polijstwerk

De Nederlander Charles Den Tex, die door de omzwervingen van zijn vader als geoloog, geboren werd in Australië, keerde op vijf jarige leeftijd naar Nederland terug. Maar de reismicrobe had zich blijkbaar ook in zijn bloed genesteld, want na zijn middelbare schooltijd trok hij eerst naar Londen en daarna naar Parijs. Terug in Nederland, werd hij reclameschrijver, maar in 1991 was het vat leeg en begon hij aan zijn eerste thriller Dump (1995). Vanaf dat moment werkt de auteur zowat acht maanden per jaar als communicatie- en managementconsultant. De overige tijd zit hij in Den Haag te werken aan zijn boeken.
Den Tex schrijft vanuit zijn ervaringen en het mag dan ook niet verwonderlijk zijn dat zijn boeken zich afspelen in de bedrijfswereld. En die boeken vallen niet alleen in de smaak van de lezer, maar ook de jury van de Gouden Strop is erdoor gecharmeerd: van de negen boeken die tot nog toe verschenen werden er vijf genomineerd voor de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Drie keer mocht hij de trofee in ontvangst nemen: in 2002 voor Schijn van kans; in 2006 voor De macht van meneer Miller en twee jaar later voor zijn volgende boek Cel, het eerste boek van zijn hand dat geen bedrijfsthriller is, maar wel zijn hoofdpersonage deelt met zijn voorganger.
In Cel is Michael Bellicher getuige van een ongeval. Nadat de politie zijn verklaring heeft opgenomen wordt hij tot zijn grote verbazing gearresteerd. Blijkt dat hij verdacht wordt de dader te zijn van een verkeersongeval met dodelijke afloop in een voor hem onbekende auto in een stukje Nederland waar hij nog nooit een voet gezet heeft. Maar de politie beschikt over waterdichte bewijzen waardoor Bellicher maar een ding kan doen: tot het uiterste gaan in een poging de politie te overtuigen dat zijn identiteit gestolen werd.
Kan een boek te vlot weglezen? Cel is het beste bewijs dat het antwoord op deze vraag positief is, want de zeer grote snelheid waarmee Den Tex zijn verhaal vertelt heeft als gevolg dat de ernst van de situatie waarin het hoofdpersonage verzeild raakt niet altijd de kans krijgt om goed door te dringen tot de lezer, waardoor er een oppervlakkigheid ontstaat die het boek geen eer aandoet.
En dat is jammer, want Cel snijdt, met identeitsdiefstal, een actueel onderwerp aan waar de gewone man in de straat weinig over weet en waarover, in het algemeen, nog minder wordt nagedacht. Door de geliktheid zal dit boek er ook weinig of niets aan veranderen. Een gemiste kans, want met zo’n explosief onderwerp dat iedereen aangaat, had het boek, met meer diepgang, wellicht een grotere impact op het fenomeen teweeg kunnen brengen. Oftewel: hoe pageturner ook een negatieve connotatie kan hebben.
Maar op de eerste plaats is en blijft het een spannend verhaal dat garant staat voor enkele uren leesplezier. In tegenstelling tot zijn voorganger, De macht van meneer Miller, waarin Bellicher het alleen moest opnemen tegen de wereld, staat hij er deze keer, ondanks de op zijn minst even hachelijke situatie waarin hij zich bevindt, niet meer alleen voor. Al vroeg in het verhaal krijgt hij bijna onbetaalbare hulp van een advocaat die heel wat deuren geopend krijgt, waardoor het hoofdpersonage toch wat meer bewegingsruimte krijgt dan bij zijn eerste verschijnen, want telkens als de situatie uitzichtloos begint te lijken is een telefoontje naar die man voldoende om de druk weg te nemen.
Toch toont Charles Den Tex in dit boek ook staaltjes van zijn vakmanschap. Niet alleen door de keuze van zijn plaats van gebeuren – kan een thriller nog een betere locatie hebben dan een dorpje dat Monster heet? – maar ook door de meeslepende opbouw van het boek, waarin tussen de spanning en actie door ook nog hekele thema’s aangesneden en prangende vragen gesteld worden. In dit geval probeert de auteur de lezer even te laten stilstaan bij de problematiek van het internet als speeltuin voor volwassenen; de verspreiding van de islam in onze gebieden; het moslimterrorisme en de vraag hoe ver de overheid mag gaan om hier paal en perk aan te stellen.
Met Cel levert Charles Den Tex weer een leuk spannend boek af dat net iets te veel polijstwerk achter de rug heeft om grote indruk te maken, maar toch veel liefhebbers van het genre zal aanspreken. Omdat halve sterren geen optie zijn, rond ik mijn score maar naar boven af.