Te veel clichés op een hoopje

Hoewel Roel Janssen afstudeerde in de sociologie, koos hij ervoor het merendeel van zijn professionele leven een andere richting: in te slaan, door zich te gaan toeleggen op het schrijven van economische artikelen voor het NRC Handelsblad. Ook publiceerde hij een aantal non-fictie werken in dat vakgebied. In 1997 begon hij met het schrijven van spannende boeken, die zich om voor de hand liggende redenen ook in de economische en financiële wereld afspelen. In 2007 mocht de auteur twee maal de champagne ontkurken: niet alleen werd hij zestig, maar in dat jaar werd De tiende vrouw ook bekroond met de Gouden Strop, de prijs voor het beste origineel Nederlandstalige spannende boek.
De succesvolle projectontwikkelaar Eric Pincoff, die een aantal van zijn projecten financiert met misdaadgeld wordt uitgeroepen tot Europees ondernemer van het jaar. Op de feestelijke prijsuitreiking maakt hij kennis met de journaliste Tessaloniki – Tessa voor de vrienden – Insinger. Zij wil ter voorbereiding van een achtergrondartikel wat tijd met Pincoff doorbrengen. Ze besluiten samen het ruime sop te kiezen op het zeilschip van de zakenman. Ze bevinden zich nog maar amper op zee als er een aanslag op het jacht gepleegd wordt. Naarmate de tocht vordert, wordt duidelijker dat ze beiden hun eigen onuitgesproken redenen hebbben om de reis in elkaars gezelschap uit te zitten.
In tegenstelling tot de gebruikelijke opzet van een verhaal, waarbij een groot aantal figuranten samengepakt worden in de beperkte omgeving van één dorp of stadje, heeft Roel Janssen ervoor gekozen om zijn verhaal, gebruik makend van een minimum aan personages, te situeren over ettelijke duizenden vierkante kilometers aardoppervlak. Dat kleine aantal spelers komt het leesplezier uitermate ten goede, want de lezer hoeft niet telkens in zijn geheugen te graven, of eventuele spiekbriefjes te raadplegen, om na te gaan wie ook alweer wie is.
Jammer genoeg worden de verantwoordelijkheid afschuivende ambtenaar, de uit een slechte komedie weggeplukte ongemanierde gangsters en de corrupte politicus nogal clichématig getypeerd. Ook het gebruik van het moslimterrorisme als reden voor alle kwaad past in dat straatje. Maar gelukkig wordt dat alles gecompenseerd door de mooi gefundeerde, op de geschiedenis gebaseerde drijfveren van Pincoff, die door het leven gaat met Karel de Grote als groot voorbeeld. De lezer steekt onderweg ook nog wat op inzake geldstromen die onze economie draaiende houden, witwasoperaties en belastingonduiking.
De eenvoudige plot wordt uitgewerkt tot een onderhoudend verhaal dat zeer vlot wegleest, maar waarin vooral de daden van hoofdrolspelers, en vooral dan Tessa, niet altijd even aannemelijk of logisch zijn.
De keuze om de protagonisten samen te brengen op een boot biedt de nodige perspectieven wat betreft de interactie tussen die personages, maar resulteert ook in een aantal dooddoeners. Zo is er de onvermijdelijke seksuele spanning en haantjesgedrag en natuurlijk passeert ook de al even obligate storm.
Omdat Roel Janssen verzuimt een duidelijk standpunt in te nemen, komt De tiende vrouw nogal vrijblijvend over en overstijgt het boek het niveau van het pretentieloze amusement niet. Toch is het een spannend boek dat de moeite van het lezen waard is. Maar voor een winnaar van een Gouden Strop, valt het toch wat te licht uit.