Een parel van een rechtbankthriller
De Amerikaanse jurist William Landay maakte in 2003 een opgemerkt debuut toen Mission Flats - naar het Nederlands vertaald onder de titel Getto - in Groot-Brittannië met de 'John Creasey Dagger' voor debutanten bekroond werd. Deze bliksemstart zorgde niet voor een overvloed aan boeken van zijn hand, want met De verdediging van Jacob is hij negen jaar later pas aan zijn derde spannende boek toe. Voor iemand die leeft van zijn pen is dat een onaards traag tempo, maar deze slakkengang loont...
Voor De verdediging van Jacob maakt de auteur dankbaar gebruik van zijn ervaring als openbaar aanklager: het boek is eigenlijk de weergave van het verhoor van Andy Barber door zijn opvolger, afgewisseld met zeer uitgebreide flashbacks, waaruit blijkt dat Andys zoon Jacob beschuldigd wordt van de moord op een klasgenoot. Ondanks het feit dat Andy rotsvast overtuigd is van de onschuld van zijn zoon, wordt zijn leven een hel en zijn huwelijk een gevangenis.
William Landay is een rustige verteller: in een degelijke stijl loodst hij de lezer door een robuust opgebouwd en professioneel onderbouwd verhaal dat rustig verder kabbelt en tegelijk nooit verveelt. De nadruk ligt voor de verandering eens niet op het politieonderzoek, maar op de menselijke kant van een misdaad en de gerechtelijke vervolging, wat een ware verademing is. Geen stoere rechercheurs en superflikken maar een prachtig en raak beeld van wat de gevolgen van stigmatisatie kunnen betekenen voor een verdachte en zijn gezin. De machteloosheid druipt van de bladzijden af. Tegelijk weet de auteur het geheel wat te verlichten en verluchten door zijn verhaal te doorspekken met knipogen naar zeer herkenbaar getypeerde gezinssituaties.
Heel het boek door zit de lezer zich af te vragen waarom het hoofdpersonage nog verhoord wordt, terwijl gaandeweg blijkt dat het proces al heeft plaatsgevonden. Maar met een origineel en tegelijk gewaagd slot wordt die onzekerheid niet alleen in één klap weggenomen, maar kan de lezer zich even inbeelden hoe een bokser zich moet voelen net voor het licht uitgaat na een uppercut die uit het niets lijkt te zijn gekomen.
De leuke, retro aandoende cover van De verdediging van Jacob omsluit het magnifiek gecomponeerde verhaal van de teloorgang van een gezin onder stress, waarin alle actoren zich naar buiten toe sterk houden terwijl ze innerlijk verteerd worden door twijfels. Tegelijk wordt de discussie aangegaan of het zogenaamde 'moordgen' al dan niet bestaat: is gewelddadigheid erfelijk? Een thematiek die ook al werd aangehaald door Declan Hughes in zijn boek Slecht bloed.
Met De verdediging van Jacob, dat verteld wordt in de ik-vorm, levert William Landay een pareltje af dat iedereen moet gelezen hebben. Een psychologische rechtbankthriller zoals er zelden geschreven worden. Hopelijk neemt de auteur weer ruimschoots de tijd om binnen een jaar of vijf weer eens naar buiten te komen met een even verrassend en fris verhaal.
Reageer op deze recensie