Een verrassend frisse politieroman

De bibliografie van de Nederlandse docent Peter van Beek bevat al een respectabel aantal jeugdboeken. Met Drift voegt hij zijn eerste spannende boek toe aan zijn palmares. En hij beschouwt zichzelf niet als een eendagsvlieg in het genre want met de vermelding 'Een Lone Telander thriller' op de omslag wordt meteen aangegeven dat dit verhaal de start moet inluiden van een nieuwe serie.

Lone Telander is een vrouwelijke rechercheur op Texel. Als ze wordt opgeroepen voor een op het veer naar Den Helder achtergelaten vrachtwagen, doet ze een akelige ontdekking: in de vriesruimte ervan bevindt zich het bevroren lichaam van een man. Samen met haar Alkmaarse collega’'s start ze een onderzoek dat al snel verwordt tot een race tegen de klok en uitdijt tot een jacht op een seriemoordenaar die wel erg persoonlijk wordt... …

Al meteen van bij het eerste hoofdstuk krijgt de lezer een goed gevoel bij Drift: het verhaal wordt verteld in een pretentieloze, en natuurlijk aanvoelende en goed bekkende stijl die de vaart van het beschrevene benadrukt, en de personages bedienen zich van snedige conversaties die veelal bestaan uit het over en weer gooien van oneliners en oneworders. De frisheid van limoenen op papier.

Peter van Beek weet de gevoelsstemming van zijn hoofdpersonage perfect op de lezer over te brengen door te pas en te onpas liedjes in haar hoofd te laten opkomen. Deze manier van werken ligt perfect in de lijn van het boek: simpel, maar efficiënt.

Maar laat je niet misleiden: Drift is geen boek voor doetjes. Integendeel zelfs, de snoodaard van dienst is zeer donkergrijs gekleurd als hij al niet roetzwart is: op de zes dagen die het verhaal beslaat, maakt hij berekend koelbloedig en gruwelijk vindingrijk evenveel al dan niet dodelijke slachtoffers en weet hij perfect de druk op te voeren voor Lone Telander en haar collega’s, die amper de tijd krijgen om een strategie te bedenken.

Tot zover het geschal van de loftrompet, want er is ook nog ruimte voor verbetering. Door het commerciële succes van de 50-tintenboeken van E.L. James is het motto ‘'sex sells’' weer het hoogste goed onder uitgevers en auteurs. En de invloed daarvan is meteen merkbaar, want ondanks het feit dat ze volop verwikkeld zijn in meerdere races tegen de klok, vinden de personages nog ruim de tijd om met elkaar tussen de lakens te duiken. We zullen er hier in de nabije toekomst nog frequent mee geconfronteerd worden, vrees ik. Is er dan niemand die zich de vraag stelt of de gemiddelde thrillerliefhebber hier wel op zit te wachten?

Verder heeft de auteur goed nagedacht over zijn plot, waarbij hij de lezer aan zich bindt met een aantal originele en wrede moorden. Maar misschien overschrijdt hij de grenzen van de geloofwaardigheid door de snelheid en de driestheid waarmee de moordenaar aan de slag gaat. En bij het uitschrijven loopt het even mis, als de eerste indicatie van de dader veel te duidelijk is en wat te vroeg komt. Een stapsgewijs blootgeven had meer impact gehad, want nu is het mysterie even snel verdwenen als sneeuw voor de zon.

Toch mag besloten worden dat Peter van Beek met Drift een verrassend frisse politieroman afleverde, die de lezer probleemloos bij de les weet te houden en aan het eind nieuwsgierig achterlaat in afwachting van nieuw werk.