Hebban recensie
Last van de warmte?
Donna Leon werd geboren in de Verenigde Staten, waar ze haar jeugd doorbracht. Na haar studies Engelse Literatuur reisde ze de wereld rond en emigreerde weer naar het continent waar haar overgrootouders vandaan kwamen om zich te vestigen in de Italiaanse stad Venetië: Ze verruilde dus een land waar verspilling tot een kunst verheven is voor een staat waar hetzelfde gebeurt met corruptie, wat haar blijkbaar beter bevalt want ze resideert er nog altijd.
Het was trouwens in de opera dat het idee ontstond om een spannend boek te schrijven en het resultaat was Dood van een maestro, dat in 1992 verscheen. Het is meteen het eerste deel in de serie met de Venetiaanse politiecommissaris Guido Brunetti, waarvan Een kwestie van vertrouwen al het negentiende deel is. Ondertussen loopt er in Duitsland ook een televisieserie die gebaseerd is op Donna Leons creaties.
In de ondraaglijke hitte van de Venetiaanse zomer ligt het leven zowat stil. Bij gebrek aan echte misdaden om te onderzoeken, houdt commissaris Guido Brunetti zich ledig met het onderzoeken van geruchten. Zo zijn de kinderen van de tante van zijn collega Lorenzo Vianello benieuwd naar wat hun moeder uitspookt met de grote bedragen die ze uit haar zaak trekt. En het hoofd van de stedelijke personeelsdienst stelt zich vragen bij veelvuldige en lange vertragingen bij een bepaalde rechter. Als een betrokken parketwachter vermoord wordt, kan de commissaris de zaak officialiseren.
Niet alleen in het verhaal is het heet. Ook tijdens het schrijven van het boek was het blijkbaar zeer warm want het verhaal kabbelt wel zeer rustig voort. Zo is de kaap van de honderd bladzijden al ruim gerond vooraleer de eerste echte tekenen van politionele activiteit waargenomen kunnen worden. Ook vertelt Donna Leon haar verhaal zeer traag en sec en laat ze de toch wel typisch Italiaanse felle emoties volledig achterwege, zodat een uitgebluste indruk ontstaat.
Dit neemt echter niet weg dat Een kwestie van vertrouwen met zorg opgebouwd is en op professionele wijze uitgeschreven werd tot een geloofwaardig geheel. Enkel het incidentele gebruik van Italiaanse woorden, die weliswaar zorgen voor wat authenticiteit, kan het leesplezier lichtjes aantasten van hen die die taal niet beheersen.
Donna Leon boetseert haar personages met veel gevoel voor realisme, maar vergeet hetzelfde te doen met haar locaties. Misschien dat na achttien episodes alle markante plaatsen van deze toeristische topper, die Venetië toch is, al aan bod gekomen zijn, maar buiten het feit dat de taxis en het openbaar vervoer zich over het water verplaatsen, had het verhaal zich in iedere andere willekeurige stad kunnen afspelen. En dat is toch wel een gemis.
Een kwestie van vertrouwen is een degelijke policier, maar ook niets meer.
Het was trouwens in de opera dat het idee ontstond om een spannend boek te schrijven en het resultaat was Dood van een maestro, dat in 1992 verscheen. Het is meteen het eerste deel in de serie met de Venetiaanse politiecommissaris Guido Brunetti, waarvan Een kwestie van vertrouwen al het negentiende deel is. Ondertussen loopt er in Duitsland ook een televisieserie die gebaseerd is op Donna Leons creaties.
In de ondraaglijke hitte van de Venetiaanse zomer ligt het leven zowat stil. Bij gebrek aan echte misdaden om te onderzoeken, houdt commissaris Guido Brunetti zich ledig met het onderzoeken van geruchten. Zo zijn de kinderen van de tante van zijn collega Lorenzo Vianello benieuwd naar wat hun moeder uitspookt met de grote bedragen die ze uit haar zaak trekt. En het hoofd van de stedelijke personeelsdienst stelt zich vragen bij veelvuldige en lange vertragingen bij een bepaalde rechter. Als een betrokken parketwachter vermoord wordt, kan de commissaris de zaak officialiseren.
Niet alleen in het verhaal is het heet. Ook tijdens het schrijven van het boek was het blijkbaar zeer warm want het verhaal kabbelt wel zeer rustig voort. Zo is de kaap van de honderd bladzijden al ruim gerond vooraleer de eerste echte tekenen van politionele activiteit waargenomen kunnen worden. Ook vertelt Donna Leon haar verhaal zeer traag en sec en laat ze de toch wel typisch Italiaanse felle emoties volledig achterwege, zodat een uitgebluste indruk ontstaat.
Dit neemt echter niet weg dat Een kwestie van vertrouwen met zorg opgebouwd is en op professionele wijze uitgeschreven werd tot een geloofwaardig geheel. Enkel het incidentele gebruik van Italiaanse woorden, die weliswaar zorgen voor wat authenticiteit, kan het leesplezier lichtjes aantasten van hen die die taal niet beheersen.
Donna Leon boetseert haar personages met veel gevoel voor realisme, maar vergeet hetzelfde te doen met haar locaties. Misschien dat na achttien episodes alle markante plaatsen van deze toeristische topper, die Venetië toch is, al aan bod gekomen zijn, maar buiten het feit dat de taxis en het openbaar vervoer zich over het water verplaatsen, had het verhaal zich in iedere andere willekeurige stad kunnen afspelen. En dat is toch wel een gemis.
Een kwestie van vertrouwen is een degelijke policier, maar ook niets meer.
1
Reageer op deze recensie