Hebban recensie
Getuigen is net geen driehonderd bladzijden herkenbare suspense en het bewijs dat deze schrijver
net als goede wijn, beter wordt met de jaren. Een aanrader.,De Vlaming Rudy Soetewey is leraar van beroep, maar schrijft daarnaast ook boeken. Na in de jaren negentig te zijn begonnen als romancier richtte hij vanaf de eeuwwisseling zijn pijlen op het spannende boek. Een omscholing die niet onopgemerkt voorbij ging want zijn titels prijkten al op de nominatielijstjes van het gros der Nederlandstalige thrillerprijzen. Naast romans componeert hij ook stukken voor toneel en liedjes.
Getuigen is zijn vierde spannende boek dat net als zijn voorgangers een losstaand verhaal vormt. Hierin is Martin Vandeweyngaert in de late uurtjes getuige van een daad van kleine criminaliteit. Om zichzelf niet dieper in de nesten te werken dan hij al zit, besluit hij niet te reageren, maar zijn geweten knaagt. En het knaagt nog harder als hij later in de krant leest dat de gevolgen erger waren dan hij had ingeschat. Onder het maaiveld blijven. Of zijn nek uitsteken? De strijd tussen zelfbehoud en rechtvaardigheidsgevoel bezorgen hem slapeloze nachten. Rudy Soetewey situeert zijn verhalen steevast in de buurt waar hij al jarenlang verblijft. Ook nu weer vormen de gemeenten Hove en Edegem in de Antwerpse rand het decor voor wederom een klein, herkenbaar spannend verhaal.
Het verhaal drijft op het uitstekend psychologisch inzicht van de schrijver en wordt in de eerste persoon enkelvoud verteld in een aangenaam taalgebruik. Het taalgebruik doet volks aan, vooral de Vlaamse lezer zich meteen zal thuis voelen. De auteur tapt dus grotendeels uit hetzelfde vaatje als Patrick De Bruyn, waarbij ze, kwalitatief beschouwd, perfecte sparringpartners zijn. Getuigen slaat de inleiding over en zet meteen de toon door de lezer direct een dosis spanning voor te schotelen, waardoor deze direct in het verhaal zit en er niet meer uitkomt. Want door de uitgekiende wijze waarop de auteur de hersenspinsels van het hoofdpersonage op papier zet, kan men niet anders dan meeleven.
De lezer zal zichzelf erop betrappen menigmaal identieke ergernissen en ongeloof als Martin aan de dag te leggen tegenover de werking van het systeem. Want dat is het boek eigenlijk: een bedekte maar gegronde aanklacht aan het adres van de werking van onze maatschappij - en dus aan het adres van ieder van ons waarbij enkel eigenbelang als primaire maatstaf telt. Dit laatste klinkt misschien nogal zwaar, maar Rudy Soetewey brengt het op zon terloopse en geloofwaardige manier dat het de spannende verhaallijn totaal niet in de weg staat.
Getuigen is net geen driehonderd bladzijden herkenbare suspense en het bewijs dat deze schrijver, net als goede wijn, beter wordt met de jaren. Een aanrader.
Getuigen is zijn vierde spannende boek dat net als zijn voorgangers een losstaand verhaal vormt. Hierin is Martin Vandeweyngaert in de late uurtjes getuige van een daad van kleine criminaliteit. Om zichzelf niet dieper in de nesten te werken dan hij al zit, besluit hij niet te reageren, maar zijn geweten knaagt. En het knaagt nog harder als hij later in de krant leest dat de gevolgen erger waren dan hij had ingeschat. Onder het maaiveld blijven. Of zijn nek uitsteken? De strijd tussen zelfbehoud en rechtvaardigheidsgevoel bezorgen hem slapeloze nachten. Rudy Soetewey situeert zijn verhalen steevast in de buurt waar hij al jarenlang verblijft. Ook nu weer vormen de gemeenten Hove en Edegem in de Antwerpse rand het decor voor wederom een klein, herkenbaar spannend verhaal.
Het verhaal drijft op het uitstekend psychologisch inzicht van de schrijver en wordt in de eerste persoon enkelvoud verteld in een aangenaam taalgebruik. Het taalgebruik doet volks aan, vooral de Vlaamse lezer zich meteen zal thuis voelen. De auteur tapt dus grotendeels uit hetzelfde vaatje als Patrick De Bruyn, waarbij ze, kwalitatief beschouwd, perfecte sparringpartners zijn. Getuigen slaat de inleiding over en zet meteen de toon door de lezer direct een dosis spanning voor te schotelen, waardoor deze direct in het verhaal zit en er niet meer uitkomt. Want door de uitgekiende wijze waarop de auteur de hersenspinsels van het hoofdpersonage op papier zet, kan men niet anders dan meeleven.
De lezer zal zichzelf erop betrappen menigmaal identieke ergernissen en ongeloof als Martin aan de dag te leggen tegenover de werking van het systeem. Want dat is het boek eigenlijk: een bedekte maar gegronde aanklacht aan het adres van de werking van onze maatschappij - en dus aan het adres van ieder van ons waarbij enkel eigenbelang als primaire maatstaf telt. Dit laatste klinkt misschien nogal zwaar, maar Rudy Soetewey brengt het op zon terloopse en geloofwaardige manier dat het de spannende verhaallijn totaal niet in de weg staat.
Getuigen is net geen driehonderd bladzijden herkenbare suspense en het bewijs dat deze schrijver, net als goede wijn, beter wordt met de jaren. Een aanrader.
1
Reageer op deze recensie