De perfectie benaderd

Jeffery Deaver zag in 1950 het levenslicht aan de rand van Chicago. Voor hij zich ging concentreren op het schrijven, oefende hij de meest uiteenlopende beroepen uit: journalist, folkzanger en advocaat. Daarnaast is hij ook een begenadigd amateurkok. Zijn nieuwste boek in vertaling is Het gebroken raam.
Het gebroken raam is al het drieëntwintigste boek van zijn hand, maar pas het vijftiende dat naar het Nederlands werd vertaald. In ons taalgebied debuteerde hij in 1994 met Angst voor de nacht, dat gevolgd werd door Monddood. De erkenning van zijn meesterschap als schrijver kwam er met - de verfilming van - zijn volgende boek. Wie heeft er The bone collector nog niet gelezen of bekeken, waarin zijn serie-personages Lincoln Rhyme en zijn assistente Amelia Sachs voor het eerst hun opwachting maakten? Het gebroken raam is het achtste deel in de reeks met dit toch wel speciale koppel. Heden ten dagen wisselt hij de boeken met Rhyme en Sachs af met deze van een nieuw vast hoofdpersonage, de ondervragingsspecialiste Kathryn Dance. En af en toe perst hij er nog eens een boek tussen dat buiten beide reeksen valt.
In Het gebroken raam krijgt de bijna volledig verlamde forensisch onderzoeker Lincoln Rhyme een telefoontje dat: zijn neef Arthur is gearresteerd op verdenking van roofmoord. De politie heeft zowel op de plaats van het misdrijf als bij Arthur thuis een onweerlegbaar grote hoeveelheid belastend bewijsmateriaal gevonden. Maar net die overvloed aan sporen zorgt ervoor dat Lincoln interesse krijgt in de zaak en dat hij, samen met Amelia Sachs en de speurders van NYPD, op het spoor komt van een seriemoordenaar die gebruikt maakt van de modernste technieken om zijn slachtoffers te kiezen en zijn sporen te wissen.
In de wereld van het spannende boek staat een werk van Jeffery Deaver gelijk aan kwaliteit. De lat ligt bij kopers en uitleners dan ook zeer hoog. En bijna altijd weet de auteur de verwachtingen in te lossen en soms zelfs te overtreffen. En ook deze keer slaagt daar weer met glans in.
Ondanks het feit dat in het begin van het boek de familie van Lincoln Rhyme, na acht boeken, wat uit de lucht komt te vallen, krijgen we later beetje bij beetje een mooi uitgewerkte inkijk in het familiaal verleden van de onderzoeker. Maar de kers op de taart van Het gebroken raam is dat de auteur erin geslaagd is de perfecte alwetende slechterik te creëren, die nog geloofwaardig overkomt ook.
Het basisidee is professioneel uitgewerkt tot een degelijk en goed onderbouwd verhaal dat niet alleen, zoals gebruikelijk, aangenaam leesvoer vormt, maar voor het overgrote deel zeer realistisch wordt voorgesteld en verteld. Slechts even, in de laatste honderd bladzijden van het boek, wordt de grens van het geloofwaardige een paar keer nipt overschreden als de auteur bij enkele van de vele verrassende plotwendingen uit de bocht gaat en uitzicht op de maximum score verliest.
Ook wordt de lezer ingewijd in de wereld van “data mining”: het verzamelen van allerhande gegevens over personen en deze uitbaten voor gebruik door derden, die tegen betaling gepersonaliseerde lijsten kunnen opvragen voor allerhande doeleinden, zoals gespecialiseerde mailings naar bepaalde bevolkingsgroepen, statistieken, trendanalyses, enzovoorts. Een wijdverbreide technologie waarvan de man in de straat veelal in het ongewisse blijft, en die door Charles Den Tex ook al aangesneden werd in Cel.
De buitenlandse verhaallijn die het hoofdverhaal omkadert, ligt er toch wat verweesd bij, en lijkt enkel maar een excuus te vormen om te kunnen verwijzen naar De koude maan, het vorige boek uit deze reeks. Maar de kans bestaat natuurlijk dat die verhaallijn in een volgend boek weer wordt opgepakt en dieper wordt uitgewerkt.
Het gebroken raam is weer een zeer geslaagde, de perfectie benaderende Deaver, die de lezers absoluut niet zal teleurstellen en hen enkele aangename uren boeiend leesplezier zal bezorgen met een verhaal dat net zulke bochten maakt als de loop van een konijn op de vlucht.