Voldoet aan de verwachtingen

De Amerikaanse Tess Gerritsen studeerde medicijnen aan de universiteit van Californië in San Francisco. Jaren was ze een succesvol interniste, maar tijdens haar zwangerschapsverlof keerde ze terug naar haar jeugdliefde: het schrijven. In 1987 debuteerde ze met de eerste van negen romantische thrillers. Daarna schreef ze enkele medisch geïnspireerde spannende boeken en in 2001 begon ze aan De chirurg, het eerste boek met rechercheur Jane Rizolli in de hoofdrol. Wat later kwam daar patholoog-anatoom Maura Isles bij. Met dit duo brak ze wereldwijd door. Ondertussen worden haar boeken al in eenendertig talen uitgegeven. Met Koud hart is ze al aan haar twintigste boek toe en hoewel dokter Isles een bijrolletje vertolkt kan dit boek beschouwd worden als een op zichzelf staand werk. Een ideale gelegenheid dus voor hen die eens willen kennismaken met Tess Gerritsen, die nu in Maine resideert.
Als Julia Hamill aan het werk is in de tuin die bij haar net aangekochte huisje hoort, stuit ze op een menselijke schedel. Onderzoek wijst uit dat het de overblijfselen betreft van een oud vrouwenlichaam dat wellicht vermoord werd. Geïntrigeerd door deze vondst gaat Julia op zoek naar informatie over haar huis – en hopelijk ook de menselijke overblijfselen. Haar zoektocht brengt haar naar het Boston van 1830. Daar maken we kennis met medisch student Norris Marshall en naaister Rose Connolly die beiden getuige zijn van het werk van een moordenaar die in de pers al snel de Ripper van West End gedoopt wordt. Norris wordt zelfs hoofdverdachte waardoor hij genoodzaakt is alles in het werk te stellen om te proberen zijn onschuld te bewijzen
Niet alleen is Tess Gerritsen een geboren vertelster maar ze beheerst ook de kunst om een verhaal aan het papier toe te vertrouwen. Aan de tekst is zo hard gewerkt en geschaafd dat alle oneffenheden vakkundig weggewerkt zijn. Hierdoor leest Koud hart even moeiteloos weg, als de bal over het spreekwoordelijke vlakke biljartlaken rolt. Dat deze vlotheid ook gehandhaafd wordt in de Nederlandstalige uitgave is natuurlijk ook deels de verdienste van de vertaalster met dienst Els Braspenning.
Door het grootste deel van het verhaal te situeren in het verleden, heeft de auteur niet voor de makkelijkste weg gekozen, maar mede door haar interesse voor geschiedenis, schotelt ze de lezer een prachtige inkijk in het Boston van bijna tweehonderd jaar geleden voor: paard en kar ratelen veelvuldig over de kasseien van de smalle straten en steegjes waar arm en rijk elkaar minachten maar mekaar nodig hebben om te overleven. Voeg daar nog de beschrijvingen van sommige geneeskundige praktijken bij en de lezer krijgt een bijna historische terugblik naar het stadsleven van 1830, wat de geloofwaardigheid zeer ten goede komt. Dat laatste geldt ook voor de zeer realistisch neergezette personages die de schrijfster ten tonele voert.
In de beste traditie van het vak weet de auteur het plot zo uit te werken en te manoeuvreren dat het verhaal pas eindigt op het moment dat de cirkel mooi rond is en alle losse draadjes perfect weggewerkt zijn. Petje af voor dit stukje ambacht.
De gruwel wordt door Gerritsen aan het verhaal toegevoegd door een “Jack the ripper”-achtige moordenaar in Boston neer te poten die de lichamen van de slachtoffers uit elkaar rijt en natuurlijk door de anatomielessen die door een van de hoofdpersonages en zijn collega-studenten misschien we te veelvuldig bijgewoond worden. En de spanning zit vooral in de jacht op diezelfde ripper van West End en de immense taak van Norris om zijn onschuld proberen te bewijzen.
Met Koud hart is Tess Gerritsen er schijnbaar weer moeiteloos in geslaagd een vakkundig geschreven boek af te leveren dat zowel inhoudelijk als kwalitatief voldoet aan de verwachtingen van haar schare trouwe lezers. Voor de anderen is dit boek – zoals hierboven al gemeld – een ideale gelegenheid om uit te vissen of deze schrijfster hen kan bekoren.