Genietbaar voor wie van het duistere houdt

West-Vlaming Johan Deseyn maakt het zichzelf moeilijk, en dat beseft hij zelf ook. Als enige Vlaamse schrijver van literatuur die zich ophoudt in het menggebied van de genres policier, fantasy en horror, is het moeilijk om hem in een correct hokje te plaatsen. Hoewel Crimezone.nl zijn boeken met plezier van een recensie voorziet, behoort zijn werk niet echt tot het interessegebied van de doorsnee bezoeker van deze site. Maar voor de avontuurlijke lezer die eens even wat anders wil proberen of voor hen, die eens willen proeven van fantasy en horror, bieden deze boeken een prima instapmogelijkheid. Dat er een publiek bestaat voor dit soort boeken moge duidelijk zijn, want Labyrint is ondertussen al de elfde titel van de hand van deze auteur.

In Labyrint, waarin de horror tot een minimum beperkt wordt, maken we kennis met Stanley Priscuss, een Amerikaanse kunstenaar die naam en faam maakt met bizarre, soms monstrueuze kunstwerken. Tijdens de voorstelling van zijn nieuwste creatie “Labyrinth of hell”, begint hij te vermoeden dat een evenwaardige concurrent is opgestaan. Deze vaststelling verwart hem dusdanig dat hij niet meer functioneert en ze groeit uit tot een obsessie die ondenkbare gevolgen heeft voor de kunstenaar en zijn entourage. Gevolgen die zelfs doorwerken tot in het hiernamaals.

Labyrint, dat het label “duistere thriller” opgekleefd kreeg, kan het best beschouwd worden als een fantasyverhaal voor beginners. Omdat het grootste deel van het verhaal zich in de reële wereld afspeelt, is het heel toegankelijk en herkenbaar. Dat het daarnaast ook nog eens een interessante opzet heeft, is mooi meegenomen. Johan Deseyn heeft alle ervaring in huis om de plot zo op te bouwen dat de lezer slechts bij mondjesmaat de informatie krijgt toegespeeld die tot de ontrafeling van het mysterie leidt en die de cirkel mooi rond maakt.

De auteur beperkt de uitleg, verantwoording en verklaring omtrent de ontknoping tot het absolute minimum om het geloofwaardig te houden, als je tenminste meegesleept wordt door het verhaal. Uitgewerkt in een vlotte schrijfstijl en gekruid met voldoende actie is dat wellicht geen enkel probleem en mag het resultaat er best zijn. Aan originaliteit ontbreekt het ook niet, want de auteur weet de met voorsprong meest verrassende slaapkamerscène uit zijn pen te persen die ik ooit mocht lezen.

Dit soort verhalen vraagt originele locaties als achtergrond en die zijn dan ook voorhanden. De auteur heeft zijn best gedaan de lezer te verrassen met het decor waarin zijn geloofwaardige personages mogen rondstruinen.

Al bij al is Labyrint een leuk en genietbaar boek dat zeker in staat moet zijn nieuwe zieltjes te winnen voor de deelverzameling van de eerder vernoemde genres.