Hebban recensie
Kortverhalen schrijven is een kunst op zich en John Brosens komt er niet bekaaid vanaf...
Na een aantal jaar het schrijven gecombineerd te hebben met een baan in het onderwijs, legt de Barendrechtse auteur John Brosens zich sinds 2002 voltijds toe op het auteurschap en laat hij vooral poëzie, jeugdboeken en thrillers uit zijn pen vloeien.
Zijn nieuwste werk, werd uitgegeven bij Parelz. Een fonkelnieuwe uitgeverij die zich specialiseert in kortverhalen. Naast de mogelijkheid om als klant zelf boeken samen te stellen biedt Parelz ook kant en klare werken aan, zoals Perspectief waarin vier kortverhalen van John Brosens gebundeld werden.
Hoewel de auteur dit jaar de kaap van de vijfenzestig jaar zal ronden, is de man nog zeer actief. Zo stond hij als voorzitter van de protestbeweging CO2isNee tot voor kort nog met succes op de barricades om de Nederlandse overheid ervan te overtuigen af te zien van de opslag van CO2 in de uitgeputte gasvelden onder zijn woonplaats. Deze thematiek vormt meteen ook de achtergrond voor Laag bij de grond, veruit het langste verhaal uit deze bundel. Voor de echte fans van de auteur zal dit verhaal bekend in de oren klinken want het was al in een kortere versie te lezen op de webstek van de auteur.
Het verhaal is een manifest tegen de CO2opslag, waarbij de ontknoping al wordt weggegeven in de proloog, waardoor in eerste instantie de nieuwsgierigheid gewekt wordt, maar de lezer al snel kan preconstrueren wat de auteur nog moet vertellen.
In Een zwarte hond in de sneeuw en Het vreemde verhaal van Govert Sparrendaal, twee van de drie andere kortverhalen toont de auteur dat hij ook eens graag buiten de lijntjes van het geloofwaardige kleurt en waagt hij zich in de voetsporen van Stephen King. Het zijn dan ook buitenbeentjes met verfrissende plots naar de maatstaven van de wereld van het spannende boek.
Het afsluitende Slag om de taille is een vingeroefening omtrent het recht in eigen handen nemen, dat net onder het niveau blijft van de andere verhalen.
Kortverhalen schrijven is een kunst op zich en John Brosens komt er niet bekaaid vanaf en levert met Perspectief vier best te pruimen stukjes af, maar pareltjes zijn het niet geworden.
Zijn nieuwste werk, werd uitgegeven bij Parelz. Een fonkelnieuwe uitgeverij die zich specialiseert in kortverhalen. Naast de mogelijkheid om als klant zelf boeken samen te stellen biedt Parelz ook kant en klare werken aan, zoals Perspectief waarin vier kortverhalen van John Brosens gebundeld werden.
Hoewel de auteur dit jaar de kaap van de vijfenzestig jaar zal ronden, is de man nog zeer actief. Zo stond hij als voorzitter van de protestbeweging CO2isNee tot voor kort nog met succes op de barricades om de Nederlandse overheid ervan te overtuigen af te zien van de opslag van CO2 in de uitgeputte gasvelden onder zijn woonplaats. Deze thematiek vormt meteen ook de achtergrond voor Laag bij de grond, veruit het langste verhaal uit deze bundel. Voor de echte fans van de auteur zal dit verhaal bekend in de oren klinken want het was al in een kortere versie te lezen op de webstek van de auteur.
Het verhaal is een manifest tegen de CO2opslag, waarbij de ontknoping al wordt weggegeven in de proloog, waardoor in eerste instantie de nieuwsgierigheid gewekt wordt, maar de lezer al snel kan preconstrueren wat de auteur nog moet vertellen.
In Een zwarte hond in de sneeuw en Het vreemde verhaal van Govert Sparrendaal, twee van de drie andere kortverhalen toont de auteur dat hij ook eens graag buiten de lijntjes van het geloofwaardige kleurt en waagt hij zich in de voetsporen van Stephen King. Het zijn dan ook buitenbeentjes met verfrissende plots naar de maatstaven van de wereld van het spannende boek.
Het afsluitende Slag om de taille is een vingeroefening omtrent het recht in eigen handen nemen, dat net onder het niveau blijft van de andere verhalen.
Kortverhalen schrijven is een kunst op zich en John Brosens komt er niet bekaaid vanaf en levert met Perspectief vier best te pruimen stukjes af, maar pareltjes zijn het niet geworden.
1
Reageer op deze recensie