Stijloefening

In tegenstelling tot veel andere schrijvers die een hele carrière lang boeken uitbrengen onder de meest uiteenlopende titels, maar altijd in hetzelfde genre, is de Vlaamse veelschrijver Bavo Dhooge een man die vast houdt aan het concept om zijn titels telkens weer te laten beginnen met de letter S. En hij probeert zowat elke genre uit: van kinderboek over detective, science fiction, drama en biografie tot western. En met Stand-in levert hij weer een totaal ander boek af: een ode aan de Hollywood B-film van halfweg de jaren dertig van vorige eeuw. En die ode begint al bij de nostalgische cover, die helemaal doet denken aan een de filmaffiches uit die vervlogen tijden.
We maken kennis met Jack Storm,een ster van de stomme film, en zijn vriend en stand-in Burt Falcon. Maar de opkomst en doorbraak van geluidsfilm – en de verschrikkelijke tongval van de uit Hongarijë geïmmigreerde Jack - zorgden voor een ommekeer. Nu is Burt een grote naam geworden en lukt het Jack niet meer om ook maar enig acteerwerk te versieren. Jack is zo diep gezonken dat hij nog maar één uitweg ziet: alleen zelfmoord, vermomd als een ongeluk, kan een einde maken aan zijn zinloos bestaan en er tegelijk voor zorgen dat zijn vrouw en kinderen onbezorgd verder kunnen leven. Zijn plan is klaar maar de uitvoering ervan loopt niet zoals gepland...
Bavo Dhooge levert een mooi stukje plotwerk af, want slechts gebruikmakend van een zeer beperkte cast van slechts vier goed uitgewerkte en bij naam genoemde personages, slaagt hij erin een verhaal te vertellen dat boeiend is van opzet en de lezer bij tijd en wijle weet te verrassen.
Helaas is het maar een tussendoortje, want ondanks de 241 bladzijden, verraden de enorme witranden, die variëren tussen de drie en de vijf centimeter, dat het werk heel wat dunner zou zijn geweest indien de pagina’s volledig benut waren. Deze layout staat er wel garant voor dat de productie van de eventuele pocket-editie een fluitje van een cent zal zijn: gewoon met de papiersnijder de randen eraf halen; een andere omslag er omheen en klaar is Kees.
En toch worden nog te veel woorden verspild aan zinloos gewauwel. Ook komen er een aantal scènes met weinig of geen toegevoegde waarde voor in het geheel.
Tot slot nog even meegeven dat de auteur met Stand-in een prachtig staaltje sfeerbeschrijving van de Hollywoodfilm tijdens het Interbellum gerealiseerd heeft. Hij gaat alleen in de fout door wat te veel naakt in het boek te verweven. Naakt dat in de vooroorlogse jaren nog taboe was op het witte doek van de buurtcinema.
Met Stand-in levert Bavo Dhooge weer eens iets totaal ander af dan wat de lezer van hem gewend is. Het moet niet zozeer als een spannend boek beschouwd worden, maar meer als een stijl- en vingeroefening van de auteur.