Policier die staat als een huis

Lisa Gardner woont met haar man, dochter, en huisdieren in New Hampshire, USA. Net als Tess Gerritsen heeft ze in het verleden, onder het pseudoniem Alicia Scott, romantische verhalen geschreven. Maar in 1997 gooide ze het roer om om een boek te schrijven waarin ze naar eigen zeggen veel slachtoffers kon maken.
Her resultaat was De bloedbruiloft, waarin ook Pierce Quincy zijn eerste optreden maakt. Verdwenen is ondertussen al het achtste boek van haar hand en het vijfde waarin Pierce een belangrijke rol speelt.
Dit verhaal begint met de onrustwekkende verdwijning van Lorraine ‘Rainie’ Conner, de tweede vrouw van Pierce. Al snel wordt duidelijk dat ze ontvoerd werd. Maar door wie? In welk milieu moet de dader gezocht worden? Is het iemand uit Rainies verleden die zich wil wreken? Of moet de dader gezocht worden in de omgeving van de huidige bezigheden van Rainie, waarin ze de zaken behartigt van een jongetje dat beweert mishandeld te worden door zijn stiefvader? Terwijl de politie zich aan de procedures houdt, start Pierce Quincy, geholpen door zijn dochter Kimberly en haar verloofde zijn eigen onderzoek, met slecht één doel: zijn vrouw levend terugvinden.
Zulk een langlopende serie staat garant voor mooi geboetseerde en doorleefde personages, die zeer levensecht overkomen. Maar zo’n lange geschiedenis is ook net het zwakke punt van het boek, want net als bij de Grant County reeks van Karin Slaughter, gaat de lezer zich hier ook afvragen hoeveel leed en ongeluk een hoofdpersonage kan hebben: een teveel aan moorden, verkrachtingen en dergelijke in eenzelfde familie- en kennissensfeer knaagt aan de geloofwaardigheid.
Gelukkig vangt de schrijfster dit perfect op door verder een bijna perfect spannend verhaal te vertellen. Met een degelijke meeslepende schrijfstijl, die wat doet denken aan De gijzeling van Sebastian Fitzek, schotelt ze de lezer een politiethriller voor die staat als een huis. Het boek, dat een tijdspanne van twee dagen beschrijft, wordt verteld vanuit twee standpunten: de politie en het slachtoffer. De keuze voor deze invalshoeken is meteen een grote troef, want ondanks dat de lezer zo veel informatie toegespeeld krijgt, blijft de dader toch buiten beeld tot op het eind, waardoor het spannend blijft tot aan de ontknoping.
Lisa Gardner is dan ook - voor mij en wat laat misschien – de ontdekking van 2008 en Verdwenen is een aanrader voor iedereen die van een goed spannend boek houdt.