Hebban recensie
Goed gestructureerde historische thriller
De Vlaamse, in Boechout verblijvende, Lydia Verbeeck stond jarenlang in het onderwijs en ze schrijft al sinds haar tienerjaren. Toen beide bezigheden niet meer te combineren waren, koos ze resoluut voor de pen. Zo schreef en schrijft ze onder andere luisterspelen, kinderboeken en scenarios voor theater en televisieseries, met De kotmadam en Twee straten verder beide uitgezonden op de Vlaamse commerciële zender VTM - als meest klinkende namen. Daarnaast werkt ze als gids in het gezellige Antwerpse provinciestadje Lier.
Toen in 2007 het idee begon te rijpen om ook boeken voor volwassenen te schrijven, was de samenvoeging van haar interesse voor geschiedenis en historiek, en haar favoriet genre het spannende boek een eenvoudige keuze. Het resultaat was Toevluchtsoord waarin twee begijnen hun avonturen beleven in het Lier van het einde van de zestiende eeuw. Verzegeld is het derde boek in een reeks met grootjuffrouw Amandine en juffrouw Catharina in de hoofdrol.
Op de terugweg naar het Lierse begijnhof helpen de begijnen Catharina en Barbara de onfortuinlijke Marga te ontsnappen aan een mannelijke achtervolger. Catharina gaat tot ontsteltenis van haar reisgezellin zelfs zover dat ze Marga een baan aanbiedt, in ruil voor een leugen waardoor Catharina op het begijnhof kan blijven wonen. Maar dit plan richt na verloop van tijd zowel Catharina als Amandine, het hoofd van het begijnhof, en het hof zelf bijna ten gronde. Want Marga is helemaal niet zo onschuldig als ze eruitziet.
Dat Lydia Verbeeck al jaren ervaring heeft als auteur blijkt uit de zeer gestructureerde opbouw van Verzegeld: de korte hoofdstukken zijn mooi afgelijnd en bij tijd en wijle eindigen ze met rasechte cliffhangers die resulteren in onverwachte plotwendingen. Voeg daar aan toe dat het verhaal aardig wegleest en het staat meteen vast dat dit boek garant staat voor enkele uren ontspannend leesgenot.
Zoals gebruikelijk bij reeksen met vaste personages wordt ook nu erg weinig inkt besteed aan de beschrijving van de personages; enkel van Catharina wordt een deel van haar verleden blootgegeven. Wel zorgt deze beknoptheid in combinatie met een paar sumiere hints ervoor dat het boek op maat gesneden is voor lezers die nu pas kennismaken met deze serie. Zij hebben het voordeel op de trouwe lezer dat hun nieuwsgierigheid aangewakkerd wordt naar wat voorafging. Mogelijk beleeft de nieuwe lezer er zelfs meer plezier aan dan de trouwe fan, die al volledig op de hoogte is van de voorgeschiedenis.
Het feit dat Lydia Verbeeck ook deel uitmaakt van het contingent Lierse stadsgidsen, laat haar toe met kennis van zaken die stad gedetailleerd te beschrijven zoals het er op het eind van de 16e eeuw waarschijnlijk aan toe ging. Toch wordt die historische setting nooit een extra personage omdat die er niet in slaagt de functie van decor te ontgroeien.
Technisch beschouwd construeert de schrijfster een mooi vlechtwerk van haar verhaallijnen, maar moeten we vaststellen dat de belangrijkheid van de verschillende lijnen doorheen het verhaal verschuift, alsof de auteur zelf niet altijd even goed wist welke richting ze uit wilde met dit boek. En aan het eind blijven er ook een aantal onafgesloten lijntjes over. Of dit al dan niet de bedoeling is, zal blijken wanneer het vierde boek uit de reeks verschijnt, maar het geeft een onzorgvuldige indruk. Ook zijn de hoofdlijnen waarrond het verhaal gebouwd werd, net iets te doorzichtig om de auteur op dit gebied tot de top te kunnen rekenen.
Toch kan na deze kritische blik geconcludeerd worden dat Verzegeld een leuke en onderhoudende, misschien iets te vrijblijvende, historische thriller is. Goed, maar ook niet meer dan dat.
Toen in 2007 het idee begon te rijpen om ook boeken voor volwassenen te schrijven, was de samenvoeging van haar interesse voor geschiedenis en historiek, en haar favoriet genre het spannende boek een eenvoudige keuze. Het resultaat was Toevluchtsoord waarin twee begijnen hun avonturen beleven in het Lier van het einde van de zestiende eeuw. Verzegeld is het derde boek in een reeks met grootjuffrouw Amandine en juffrouw Catharina in de hoofdrol.
Op de terugweg naar het Lierse begijnhof helpen de begijnen Catharina en Barbara de onfortuinlijke Marga te ontsnappen aan een mannelijke achtervolger. Catharina gaat tot ontsteltenis van haar reisgezellin zelfs zover dat ze Marga een baan aanbiedt, in ruil voor een leugen waardoor Catharina op het begijnhof kan blijven wonen. Maar dit plan richt na verloop van tijd zowel Catharina als Amandine, het hoofd van het begijnhof, en het hof zelf bijna ten gronde. Want Marga is helemaal niet zo onschuldig als ze eruitziet.
Dat Lydia Verbeeck al jaren ervaring heeft als auteur blijkt uit de zeer gestructureerde opbouw van Verzegeld: de korte hoofdstukken zijn mooi afgelijnd en bij tijd en wijle eindigen ze met rasechte cliffhangers die resulteren in onverwachte plotwendingen. Voeg daar aan toe dat het verhaal aardig wegleest en het staat meteen vast dat dit boek garant staat voor enkele uren ontspannend leesgenot.
Zoals gebruikelijk bij reeksen met vaste personages wordt ook nu erg weinig inkt besteed aan de beschrijving van de personages; enkel van Catharina wordt een deel van haar verleden blootgegeven. Wel zorgt deze beknoptheid in combinatie met een paar sumiere hints ervoor dat het boek op maat gesneden is voor lezers die nu pas kennismaken met deze serie. Zij hebben het voordeel op de trouwe lezer dat hun nieuwsgierigheid aangewakkerd wordt naar wat voorafging. Mogelijk beleeft de nieuwe lezer er zelfs meer plezier aan dan de trouwe fan, die al volledig op de hoogte is van de voorgeschiedenis.
Het feit dat Lydia Verbeeck ook deel uitmaakt van het contingent Lierse stadsgidsen, laat haar toe met kennis van zaken die stad gedetailleerd te beschrijven zoals het er op het eind van de 16e eeuw waarschijnlijk aan toe ging. Toch wordt die historische setting nooit een extra personage omdat die er niet in slaagt de functie van decor te ontgroeien.
Technisch beschouwd construeert de schrijfster een mooi vlechtwerk van haar verhaallijnen, maar moeten we vaststellen dat de belangrijkheid van de verschillende lijnen doorheen het verhaal verschuift, alsof de auteur zelf niet altijd even goed wist welke richting ze uit wilde met dit boek. En aan het eind blijven er ook een aantal onafgesloten lijntjes over. Of dit al dan niet de bedoeling is, zal blijken wanneer het vierde boek uit de reeks verschijnt, maar het geeft een onzorgvuldige indruk. Ook zijn de hoofdlijnen waarrond het verhaal gebouwd werd, net iets te doorzichtig om de auteur op dit gebied tot de top te kunnen rekenen.
Toch kan na deze kritische blik geconcludeerd worden dat Verzegeld een leuke en onderhoudende, misschien iets te vrijblijvende, historische thriller is. Goed, maar ook niet meer dan dat.
1
Reageer op deze recensie