Een aardig werkje
De Nederlandse Melissa Bielsma-Schaaij, woont met haar gezin in het Noord-Hollandse stadje Hoorn, waar ze de boekhouding verzorgt van het bedrijf van haar man. In 2006 kreeg de schrijfmicrobe haar te pakken en dat leverde naast twee delen in een fantasyreeks met Jeremy Jago en een aantal kortverhalen ook een eerste spannende boek op, dat de titel Incognito meekreeg. Via de crowdfunding site TenPages.com slaagde ze erin het budget rond te krijgen om haar tweede thriller te publiceren: Virtuele tango, die ze op de markt bracht onder het pseudoniem Melissa Skaye, rolde eerder dit jaar van de persen bij uitgeverij Ellessy.
Hierin fungeert haar woonplaats als achtergrond van een politieroman waartegen een meedogenloze moordenaar jonge vrouwelijke slachtoffers maakt. Ondanks het feit dat bij elk verminkt lichaam een zwarte roos gevonden wordt, staan rechercheurs Sanne Philips en Luca Borra voor een moeilijke taak. Net als het onderzoek uitwijst dat alle slachtoffers enkele dagen voor hun dood een afspraakje hadden met iemand die ze leerden kennen op een chatsite op internet, verdwijnt er een vijftienjarig meisje. Is de moordenaar veranderd van modus operandi? Is het huidige spoor een doodlopend straatje? Of staat deze verdwijning los van de moorden? Het is voor de rechercheurs alvast genoeg reden om nog intensiever jacht te maken op de dader of dadersÂ…
Melissa Skaye vertelt haar verhaal grotendeels in de derde persoon en in de verleden tijd. Enkel voor de stukjes die verteld worden vanuit het standpunt van de dader schakelt ze over naar de eerste persoon enkelvoud en de tegenwoordige tijd.
Hoewel het over de gehele lijn aangenaam vertoeven is in de wereld van Sanne en Luca, maakt de afwerking een nogal slordige indruk, door de aanwezigheid van een aantal rare zinsconstructies die niet helemaal conform ogen met de Nederlandse taal. De leuke plot maakt een en ander goed door de degelijke opzet en de auteur voorziet voldoende wendingen en dwaalsporen om zelfs een ervaren lezer op het verkeerde been te zetten.
Een ding is zeker: de volgende keer dat een lezer zich aan het chatten zet, zal hij zeker even nadenken vooraleer een nieuweling als kennis te accepteren, want met Virtuele tango drukt Melissa Skaye haar publiek met de neus op het feit dat de veiligheid en anonimiteit van het internet beginnen bij jezelf, maar toch grotendeels een illusie zijn.
Opvallend is ook het dubbele dankwoord: de auteur is schijnbaar zo blij dat haar boek de winkelrekken gehaald heeft dat ze zowel vooraan als achteraan het werk de loftrompet steekt over iedereen die haar al dan niet geldelijk bijstond bij dit project.
De chatthriller Virtuele tango is al bij al een aardig werkje dat door de aaibaarheid van de hoofdpersonages misschien wel de basis kan vormen voor een reeks. En de auteur van haar kant toont voldoende maturiteit en inventiviteit, terwijl er tegelijk nog voldoende potentieel blijft om te groeien in het schrijversvak.
Reageer op deze recensie