Los van de kwaliteit van de boeken zijn ook de titels iedere keer weer fantastisch.

Het vijfde boek van Sjöwall & Wahlöö begint met de zelfmoord van twee mannen die de politie voor een aantal raadsels plaatst. Waarom liet één van de mannen een briefje achter met daarop enkel de naam van rechercheur Martin Beck? En wat ging er mis met de zelfmoord van de tweede man, waardoor het huis waarin hij woonde volledig in brand vloog en een aantal andere mensen eveneens om het leven kwamen? Hoewel de politie al snel kan bewijzen dat de beide mannen samen bij een groot aantal louche zaken betrokken zijn geweest, is er vooralsnog geen enkele reden te bedenken waarom ze beide besloten hadden hun leven te beëindigen.

Het lezen van de beroemde boeken van Sjöwall & Wahlöö bezorgt mij tot dusver bijzonder veel plezier. Hoofdpersoon Martin Beck is zonder overdrijven een voorloper van Kurt Wallander en ook zijn assistenten hebben een zekere gelijkenis met andere personages in de boeken van Henning Mankell. Maar dat is niet zo heel vreemd als je weet dat Sjöwall & Wahlöö in de jaren zestig de toon gezet hebben voor de Scandinavische misdaadromans en dat heel veel auteurs door dit duo zijn geïnspireerd. En wat te denken van het feit dat bijvoorbeeld Karin Fossum haar eigen hoofdpersoon (hoofdinspecteur Konrad Sejer) als eerbetoon een hond heeft gegeven met de naam Kollberg? Uiteraard een grapje van Fossum, maar toch ook wel gedaan met uitermate veel respect. En terecht, want de politieromans van het Zweedse schrijversechtpaar zijn absolute aanraders en zitten stuk voor stuk uitstekend in elkaar. Daarnaast geven ze een prachtig tijdsbeeld en stellen ze de misstanden in de Zweedse maatschappij haarscherp aan de kaak. En dat allemaal zonder oubollig over te komen, wat eigenlijk onvoorstelbaar is voor boeken die zo'n veertig jaar geleden voor het eerst werden uitgebracht.

In De Brandweerauto Die Verdween is de hoofdrol voor het eerst niet echt voor Martin Beck, maar staat de niet bijster sympathieke en zeer autoritaire Gunvald Larsson in het middelpunt van de belangstelling. Hij is de spil in het onderzoek naar de zelfmoord van de twee mannen en met zijn vasthoudendheid weet hij iedereen ervan te overtuigen dat er meer aan de hand is dan in eerste instantie werd aangenomen. Een tweede hoofdrol is weggelegd voor de beginnende rechercheur Benny Skacke, een ambitieuze jongeling die droomt van een toekomst als hoofdcommissaris en die in zijn vrije tijd extra werk verricht aan het lopende onderzoek. Maar ook voor Lennart Kollberg  is in dit verhaal een hoofdrol weggelegd.

Ondanks het goedlopende verhaal vond ik De Brandweerauto Die Verdween minder goed dan ik had gehoopt. Het plot is redelijk simpel en onderzoek sleept zich eindelijk voort zonder dat er echt vooruitgang wordt geboekt. In een periode van enkele pagina’s zitten soms vele weken waardoor het tempo vaak vrij laag blijft. Maar uiteraard zitten er ook genoeg elementen in waar wel volop van genoten kan worden. De plagerijen van Kollberg richting Skacke bijvoorbeeld en de gespannen sfeer tussen Gunvald Larsson en zijn collega’s. Daarnaast komt ook het privé-leven van Martin Beck weer wat in beeld en vooral de speciale band met zijn dochter is kort maar mooi beschreven.

Zeker geen slecht boek dus, al had ik er wat meer van verwacht. Ik hoop dat in het zesde deel Martin Beck zelf weer centraal zal staan, want hij is in principe degene waar de serie van Sjöwall & Wahlöö aan is opgehangen. Ik zit met het lezen nu precies op de helft en binnenkort is dus deel zes aan de beurt: De Man Die Even Wilde Afrekenen. Los van de kwaliteit van de boeken zijn ook de titels iedere keer weer fantastisch. En uitgeverij Signature verdiend wat mij betreft een groot compliment dat ze de boeken weer opnieuw hebben uitgebracht.