Hebban recensie
Een prachtig boek
zeer spannend en vol emotie. ,Dit is het derde deel van James Patterson over de Womens Murder Club. In San Francisco komen de belangrijkste wereldleiders waaronder de vice-president van Amerika bij elkaar voor een topconferentie: de zogenoemde G8. Nog voordat de conferentie begint breken er rellen uit en ontploft er een woning in het centrum van de stad. Het blijkt het werk van een groep terroristen die het op kopstukken van de internationale financiële wereld en het bedrijfsleven hebben voorzien. Samen met haar vriendinnen uit het eerste en tweede deel van deze serie gaat Lindsay Boxer op jacht naar de moordenaars, die echter ook niet stil blijven zitten. Er vallen al snel nog veel meer slachtoffers en ook de FBI en de binnenlandse veiligheidsdienst weten niet waren ze de daders moeten zoeken.
In de recensie van het vorige boek in deze serie schreef ik dat het wel leek of de series van Patterson over Alex Cross en de Women's Murder Club door twee verschillende auteurs waren geschreven. De verschillen is benadering waren in mijn ogen zo groot dat het haast onmogelijk leek dat Patterson zijn stijl zo subtiel kon aanpassen. Inmiddels ben ik er achtergekomen dat zowel Mijn wil geschiede als De derde aanslag door James Patterson zijn geschreven, maar dat hij daarbij hulp heeft gekregen van Andrew Gross. Samen schreven ze ook al eerder het - jammer genoeg - nog niet vertaalde fantasy boek The Jester en mogelijk dat de invloed van Gross groter is dan je zou vermoeden. Aan de andere kant heeft De derde aanslag toch ook wel weer alle klassieke kenmerken van een echte Patterson, dus is het misschien daarom dat in de Nederlandse vertaling de naam van de coauteur volledig is weggelaten.
Hoe het ook zit: De derde aanslag is een meer dan uitstekend vervolg op de eerste twee delen in deze prima serie over Lindsay Boxer, hoofdinspecteur van de afdeling Moordzaken in San Francisco. Als enige ziet zij verbanden tussen de aanslagen en bepaalde zaken in het verleden en lijkt zij te ontdekken wie er allemaal achter de terreuraanslagen zitten. Voor één van haar vriendinnen komt deze informatie echter te laat en haar tragische overlijden geeft Boxer de absolute overtuiging dat ze de moordenaars zal opsporen en vernietigen.
Voor mij als bewonderaar van de boeken van James Patterson en een werkelijk hartstochtelijke fan van de Womens Murder Club was het absoluut schrikken dat een zeer geliefd hoofdpersoon totaal onverwachts uit het verhaal is geschreven. Aan de andere kant komt het de geloofwaardigheid van de serie natuurlijk wel volkomen ten goede. Maar toch was het op de één of andere manier een emotioneel moment in het boek. Niet alleen binnen het verhaal maar ook voor mij als lezer. Wat maar eens aangeeft hoe levensecht de vier vaste hoofdpersonen in relatief korte tijd zijn geworden.
In zn totaliteit is De derde aanslag een prachtig boek, zeer spannend en vol emotie. Er zitten ook weer een groot aantal onderdelen in die bij een vierde deel weer verder uitgediept kunnen worden. Het zou mij bijvoorbeeld niets verbazen als Boxer in de toekomst de politie gaat verlaten om bijvoorbeeld bij de binnenlandse veiligheidsdienst te gaan werken. Ik weet dat Patterson het vierde deel ondertussen al weer heeft geschreven en ik zit mij nu al af te vragen hoe ik de komende maanden door moet komen!
De Womens Murder Club is voor mij inmiddels een heerlijke verslaving geworden.
In de recensie van het vorige boek in deze serie schreef ik dat het wel leek of de series van Patterson over Alex Cross en de Women's Murder Club door twee verschillende auteurs waren geschreven. De verschillen is benadering waren in mijn ogen zo groot dat het haast onmogelijk leek dat Patterson zijn stijl zo subtiel kon aanpassen. Inmiddels ben ik er achtergekomen dat zowel Mijn wil geschiede als De derde aanslag door James Patterson zijn geschreven, maar dat hij daarbij hulp heeft gekregen van Andrew Gross. Samen schreven ze ook al eerder het - jammer genoeg - nog niet vertaalde fantasy boek The Jester en mogelijk dat de invloed van Gross groter is dan je zou vermoeden. Aan de andere kant heeft De derde aanslag toch ook wel weer alle klassieke kenmerken van een echte Patterson, dus is het misschien daarom dat in de Nederlandse vertaling de naam van de coauteur volledig is weggelaten.
Hoe het ook zit: De derde aanslag is een meer dan uitstekend vervolg op de eerste twee delen in deze prima serie over Lindsay Boxer, hoofdinspecteur van de afdeling Moordzaken in San Francisco. Als enige ziet zij verbanden tussen de aanslagen en bepaalde zaken in het verleden en lijkt zij te ontdekken wie er allemaal achter de terreuraanslagen zitten. Voor één van haar vriendinnen komt deze informatie echter te laat en haar tragische overlijden geeft Boxer de absolute overtuiging dat ze de moordenaars zal opsporen en vernietigen.
Voor mij als bewonderaar van de boeken van James Patterson en een werkelijk hartstochtelijke fan van de Womens Murder Club was het absoluut schrikken dat een zeer geliefd hoofdpersoon totaal onverwachts uit het verhaal is geschreven. Aan de andere kant komt het de geloofwaardigheid van de serie natuurlijk wel volkomen ten goede. Maar toch was het op de één of andere manier een emotioneel moment in het boek. Niet alleen binnen het verhaal maar ook voor mij als lezer. Wat maar eens aangeeft hoe levensecht de vier vaste hoofdpersonen in relatief korte tijd zijn geworden.
In zn totaliteit is De derde aanslag een prachtig boek, zeer spannend en vol emotie. Er zitten ook weer een groot aantal onderdelen in die bij een vierde deel weer verder uitgediept kunnen worden. Het zou mij bijvoorbeeld niets verbazen als Boxer in de toekomst de politie gaat verlaten om bijvoorbeeld bij de binnenlandse veiligheidsdienst te gaan werken. Ik weet dat Patterson het vierde deel ondertussen al weer heeft geschreven en ik zit mij nu al af te vragen hoe ik de komende maanden door moet komen!
De Womens Murder Club is voor mij inmiddels een heerlijke verslaving geworden.
1
Reageer op deze recensie