In zijn totaliteit misschien geen slecht boek

maar George Pelecanos kan gewoon veel beter. ,Marcus Clay is een voormalige Vietnamveteraan die inmiddels een eigen platenwinkel heeft in Washington DC. Zijn beste vriend, Dimitri Karras, is de zoon van een Griekse immigrant die zijn draai nog altijd niet echt gevonden heeft. Hij leeft van dag tot dag, rookt en blowt, en verkoopt op straat soms wat hasj om van de opbrengst te kunnen leven. Als zijn vaste dealer onbereikbaar is gaat hij samen met Clay naar de Italiaanse drugsdealer Eddie Marchetti. Die heeft op dat moment echter net bezoek van de zware crimineel Wilton Cooper en de moordenaar Bobby Roy Clagget. Als Marchetti zijn jonge vriendin lijkt te mishandelen, neemt Karras het voor haar op, en na een kort gevecht wil Clagget zich er met zijn geweer ook mee gaan bemoeien. Marcus Clay staat dat echter niet toe, schakelt de moordenaar tijdelijk uit en samen met de vriendin van Marchetti en een stapel geld gaan Clay en Karras er vandoor. Wilton Cooper en Bobby Roy Clagget besluiten op dat moment om de rekening te gaan vereffenen maar gaan eerst nog op pad om op zeer gewelddadige wijze hun naam als misdadigers te vestigen. Als ze vervolgens een serieuze bedreiging gaan vormen voor Marcus Clay besluit deze om zichzelf te verdedigen en keihard toe te slaan.

Dit in 1997 geschreven boek van George Pelecanos is het eerste deel van een trilogie over Marcus Clay en Dimitri Karras, dat later een vervolg kreeg met de – nog niet vertaalde – delen The Sweet Forever en Shame The Devil. Op zich is het principe van steeds drie boeken over één of meerdere hoofdpersonen een beproeft concept voor Pelecanos, die dit tot dusver al drie keer heeft toegepast. King Suckerman is de introductie tot het duo Marcus Clay en Dimitri Karras, waarvoor de lezer al heel snel een zekere sympathie zal krijgen. Pelecanos neemt dan ook ruim de tijd om dit proces te laten plaatsvinden, waardoor vooral de eerste helft van het boek vrij gezapig is en bijna letterlijk voortkabbelt op een stroom van sfeerbeelden en uitvoerige beschrijvingen van het bijpassende tijdsbeeld. Het verhaal speelt zich af rond het jaar 1976 waarin de viering van Independence Day centraal staat, de beroemde boxpartij tussen Frazier en Foreman pas heeft plaatsgevonden en de film King Suckerman in de bioscopen draait. Net als in andere boek van Pelecanos neemt de muziek een belangrijke plaats in binnen het verhaal en staat het verder vol met – vaak keihard – geweld en sex. Daarnaast komen ook de drugs en de sport (in dit geval basketballen) veelvuldig voorbij en krijgt de lezer weer een vrij accuraat beeld van de soms wel erg mistroostige omgeving van Washington D.C. en haar snel achteruithollende achterbuurten.

Hoewel de schrijfstijl van George Pelecanos als zeer prettig kan worden omschreven en de kritieken die hij met name in Amerika krijgt vrijwel zonder uitzondering zeer lovend zijn, viel King Suckerman mij behoorlijk tegen. Misschien wel omdat het geschreven is al onderdeel van een trilogie en de auteur nog een aantal gebeurtenissen achter de hand wilde houden voor het vervolg. Maar veel diepgang had het boek in ieder geval niet en met de vier belangrijkste criminelen in het verhaal had Pelecanos veel meer kunnen doen. Die bleven ondanks hun dreiging toch redelijk onderbelicht en dat was wat mij betreft een gemis in het hele verhaal. Daarnaast lijkt Pelecanos in dit boek een beetje te twijfelen in zijn vermenging tussen crime en literatuur, een balans die in veel andere boeken van hem veel beter tot stand is gekomen.

In zijn totaliteit is King Suckerman misschien geen slecht boek, maar George Pelecanos kan gewoon veel beter.