Magische instrumenten

Het eerste deel van Stan Nicholls over de Orcs eindigde net op het moment dat er van alles mis leek te gaan met de groep strijders die onder aanvoering van Struyk op de vlucht waren voor de kwaadaardige en uiterst wrede Jennesta. Coilla werd tijdens een wilde achtervolging van haar paard geslingerd en stond plotseling oog in oog met drie gevreesde premiejagers, terwijl Struyk zelf op het punt stond te sterven op een offerblok van de angstaanjagende trollenkoning Tannar. Een vervelend moment voor een boek om te eindigen, gezien vanuit het oogpunt van de lezer, maar eveneens een prachtig begin voor een tweede deel. En net als "Beschermheer van het Licht" is ook "Keizerin van het Duister" een zeer enerverend boek geworden, met ontzettend veel vaart en vol met actie, gevechten, verraad en groot vertoon van vriendschap en liefde. Zonder enige twijfel mogen de boeken van Nicholls over de onrusten in Maras-Dantia en de strijd tussen de oorspronkelijke bewoners en de mensen een nieuw hoogtepunt binnen de fantasy worden genoemd. De eerste twee delen zijn overal makkelijk verkrijgbaar, kosten relatief vrij weinig en kunnen vanwege het formaat en de uitvoering zonder veel problemen een nieuw publiek aanboren die de naam van de Orcs mogelijk hebben onthouden uit de door miljoenen mensen bekeken films van de Lord Of The Rings.

Het knappe van de auteur is vooral dat hij er in zijn verhaal voor zorgt dat je vergeet dat orcs eigenlijk afschuwelijke wezens zijn die voornamelijk gemaakt zijn om oorlog te voeren. Hoewel de cover van het boek dat wel duidelijk maakt, kan je tijdens het lezen eigenlijk alleen maar grote sympathie voelen voor deze helden. Ze vechten deze keer voor hun eigen vrijheid en vooral Struyk droomt van een leven in een eigen land, zonder inmenging van andere rassen. Vooral de mensen zijn binnen de boeken van Nicholls de grote boosdoeners, die op basis van hun geloof het recht menen te hebben alles en iedereen die zij op hun weg tegenkomen te vernietigen. Daarnaast is ook de tovenares Jennesta iemand met weinig scrupules en er alleen maar op uit om haar eigen macht te vergroten. Zij denkt daarvoor bepaalde magische instrumenten nodig te hebben, maar een aantal daarvan zijn inmiddels in handen van Struyk. Tijdens zijn zoektocht doet hij zijn uiterste best om uit handen van Jennesta te blijven en daarbij krijgt hij regelmatig hulp van de mysterieuze Serapheim. De ware identiteit van hem blijft vooralsnog verborgen, maar dat hij op de één of andere manier de orcs goedgezind is, wordt langzaam maar zeker wel duidelijk. Maar daarin is Serapheim wel een uitzondering, want de orcs maken in hun vlucht voor vrijheid en speurtocht naar de magische instrumenten meer vijanden dan hun lief is.

Vreemd genoeg vallen er binnen de gelederen van de orcs maar weinig slachtoffers en kunnen ze met een toch beperkte aantal strijders iedere keer weer een overmacht aan tegenstanders de baas. Daar kan de kritische lezer absoluut een aantal vraagtekens bij plaatsen, maar veel zal het de pret toch niet drukken. Daarvoor is het verhaal van "Keizerin van het Duister" te leuk, de spanning te groot en de vele actiescènes en slachtpartijen verreweg te enerverend. Net als bij het eerste boek is ook nu het einde weer vrij plotseling en zit er na het lezen van de laatste regels niets anders op dan te wachten tot april 2006 als eindelijk het afsluitende deel gaat verschijnen. Stan Nicholls heeft een verslavende serie boeken geschreven en werkelijk niemand kan spijt krijgen van een kennismaking met dit prachtige verhaal over een troep van dertig strijders, onder aanvoering van de zeer charismatische Struyk.