Een potentiële bestseller die een vrij breed publiek zou kunnen aanspreken

Na het zeer verdienstelijke Nephila’s Netwerk weet Marelle Boersma met haar tweede thriller Stil Water wederom de aandacht op zich te vestigen. Tijdens een hittegolf spoelen er aan de kust van Zeeland een aantal dode bruinvissen aan en lijkt er in het doorgaans redelijke schone water iets vreemd aan de hand te zijn. De biologe Rona van Baren is de eerste die bepaalde verdenkingen begint te koesteren en ook lichamelijke klachten vertoont. Ze merkt tijdens haar uren in het water dat er iets aan de hand moet zijn, maar in haar omgeving neemt niemand de situatie serieus. Tegelijkertijd wordt een arrogante topmanager van een groot bedrijf aan de Oosterschelde op grove wijze gechanteerd. Om zijn positie niet in gevaar te laten komen, besluit hij geen hulp van de politie in te roepen en probeert hij de zaken zelf op te lossen. Waarbij hij gemakshalve maar vergeet dat ook andere mensen het slachtoffer kunnen worden van zijn gedrag.

Het tweede boek van Marelle Boersma zit beduidend beter in elkaar dan haar debuut van vorig jaar. Zo heeft het verhaal meer inhoud en is het veel geloofwaardiger geworden, waarbij het ook nog eens een voordeel is dat het zich afspeelt in eigen land. De grootste kracht van Marelle Boersma is haar aanstekende manier van vertellen en ze weet heel knap de aandacht van de lezer constant vast te houden. Geen enkel moment laat ze de leesbaarheid verslappen en met veel vaart neemt ze je bij de hand door het boeiende en soms akelig actuele verhaal. Een meer dan uitstekende prestatie derhalve van een toch nog redelijk onbekende auteur, die op basis van Stil Water wel degelijk een veel groter publiek verdiend. De tijd lijkt dan ook rijp voor een doorbraak, gezien het succes van collega’s als bijvoorbeeld Saskia van Noort, Simone van der Vlugt en – inmiddels ook – Esther Verhoef. Maar bepalend voor het laatste zetje naar erkenning is vaak de invloed van de eigen werkgever en dan hebben de drie genoemde collega’s van Marelle Boersma met Anthos wel een zeer ervaren partner, die heel goed weet hoe een boek in de markt gezet moet worden. In dat opzicht heeft Boersma met het vriendelijke Ellessy toch een wat minder sterke basis om op terug te vallen en zal het voor de gemiddelde liefhebber van door vrouwen geschreven thrillers lastig zijn om Stil Water in bezit te krijgen. Aangezien Ellessy niet de capaciteiten heeft om veel aan promotie te doen, zullen de meeste boekwinkels het niet in hun assortiment opnemen en dus is de auteur op zichzelf aangewezen om haar boek onder de aandacht van het publiek te brengen. En dat is jammer, aangezien Marelle Boersma met Stil Water wel degelijk een potentiële bestseller heeft geschreven, welke zeer waarschijnlijk een vrij breed publiek zou kunnen aanspreken.

Enige nadeel is alleen dat er af en toe nog een bepaalde keukenromannetjes-mentaliteit doorheen lijkt te sijpelen, waarbij Boersma bij bepaalde omschrijvingen van sfeer of omgeving teveel doorslaat naar de romantiek. Als ze die laatste hindernis volledig kan elimineren, dan staat niets haar meer in de weg om de concurrentie op basis van kwaliteit volledig het hoofd te bieden. Dan is het alleen nog maar wachten op een grotere uitgeverij die de kans wil wagen om met haar in het diepe te springen en op die manier invulling te geven aan de wens van het Nederlandse publiek naar vrouwelijke misdaadauteurs met wie zij zich kunnen identificeren. En Marelle Boersma beschikt zondermeer over de kwaliteiten om zich aan de top van deze markt te manifesteren. Dat bewees ze reeds met Nephila’s Netwerk, maar nu helemaal met Stil Water, waarmee ze een grote sprong voorwaarts heeft gemaakt. Een auteur derhalve om in de gaten te blijven houden.