Het is een soort moderne western met veel kogels

bloed, geweld en onschuldige slachtoffers.,Alessandro Baricco is een Italiaanse auteur die met het literaire meesterwerkje Zijde (over een Franse handelaar in zijderupsen die regelmatig naar Japan reist en daar verliefd wordt op een hele mooie vrouw) begin dit jaar een onuitwisbare indruk op mij wist te maken. Later deed hij dat nog eens dunnetjes over met het eveneens onvergetelijke Novecento en vanaf dat moment probeer ik al zijn boeken te pakken te krijgen. Het in 2003 in Nederland verschenen Zonder Bloed wijkt behoorlijk af van de twee reeds genoemde titels, maar is daarom niet minder bijzonder. Het boek leest als een filmscript van een licht gewelddadige film, telt net iets meer dan honderd pagina’s en gaat puur over het nemen van wraak.

De jonge Nina is de dochter van Manuel Roca, een man met een niet zo heel fris verleden, die er plotseling mee wordt geconfronteerd dat de schaduwen hem hebben gevonden. Zijn slachtoffers eisen gerechtigheid en de vertegenwoordigers daarvan staan buiten zijn woning en dreigen met groot geweld iedereen te vermoorden. Hij verstopt zijn dochtertje in een ruimte onder de vloer en vanuit haar schuilplaats hoort Nina hoe haar vader uiteindelijk wordt uitgeschakeld. De daders besluiten het huis in brand te steken, hoewel één van de wrekers inmiddels weet dat Nina nog in het huis is. Hij redt daarmee haar leven, als ze tenminste de vlammen weet te ontlopen. Uiteindelijk wordt ze gevonden door een toevallig passerende man, die haar meeneemt naar zijn huis. Vele jaren gaan voorbij en plotseling blijken de mannen die de vader van Nina hebben gedood zelf gewelddadig om het leven te komen.

Waar ligt de scheidingslijn tussen literatuur en spanning? Wanneer gaat een literaire thriller over in een gewone thriller of in literatuur? Bij sommige boeken is dat moeilijk te bepalen en Zonder Bloed is daarbij een uitstekend voorbeeld. Gezien het geweld en het thema van wraak en gerechtigheid past het meer dan uitstekend tussen de thrillers, maar de schrijfstijl van Baricco doet vaak anders vermoeden. Feit is echter wel dat het een zeer goed boek is dat je in principe in een uurtje kan – en moet – uitlezen. Voor mij is deze Italiaan een grootheid, grotendeels vanwege de twee reeds eerder genoemde romans. Zonder Bloed wijkt daarvan af maar is ook absoluut een aanrader te noemen. Het is een soort moderne western met veel kogels, bloed, geweld en onschuldige slachtoffers. Prachtig om te lezen, ideaal om mee te nemen op vakantie en vaker dan één keer te lezen.

Mocht je het in de winkel tegenkomen dan kan ik alleen maar adviseren om het zeker niet te laten liggen!