Klassieker in een toegankelijk en mooi nieuw jasje

Tiny Fisscher is geen onbekende in het hervertellen van oude, bekende verhalen. Zo gooide ze al hoge ogen met Alleen op de Wereld van Hector Malot en Romeo & Julia van Shakespeare. Ik wilde altijd al het romantisch dramatische verhaal over Romeo & Julia lezen, maar de ouderwetse taal van Shakespeare hield me tegen. Fisscher heeft hier zo’n mooie, toegankelijke bewerking van gemaakt, dat ik nu ook eindelijk kan meepraten over dit beroemde boek.
Het wonderbaarlijke verhaal van de kleine Prins is een bewerking naar het boek Le petit Prince van Antoine de Saint-Exupéry. Aangezien dit boek een klassieker is en de meeste mensen het vermoedelijk al wel eens gelezen hebben, zal ik in deze recensie niet verder op het verhaal in gaan, maar me beperken tot de uitvoering van Fisscher en Janssen.

Op social media had ik al berichten voorbij zien komen dat je niet aan de originele illustraties moet komen van zo’n beroemd boek, ook vanwege het feit dat de Saint-Exupéry deze zelf heeft getekend. Maar deze nieuwe uitgave, met de illustraties van Mark Janssen, is niet alleen maar in een nieuw jasje gestoken, Fisscher heeft het opnieuw verteld, op een moderne, toegankelijke manier. Nieuwe illustraties horen daar in mijn ogen ook bij. Ik zie nu een mooi uitgevoerd boek voor me, wat alleen al door de prachtige cover een lokkertje is voor menig kind (én volwassene). En zoals Fisscher zelf in een interview zegt, als het je niet aanstaat, dan pak je toch het origineel?

De kleine Prins was oorspronkelijk niet als kinderboek bedoeld. Dat merk je vooral aan alle verborgen wijze lessen die voorbijkomen. Onbewust zullen er enkele wel beklijven bij de jeugd (het boek is geschikt voor lezers vanaf zeven jaar), maar het is daarom ook erg mooi en leuk om te lezen als volwassene. Spitsvondige teksten, een heerlijke dosis humor, samengebracht door eenvoudige, kindvriendelijke, begrijpelijke en moderne taal.
“Zo kon hij bijvoorbeeld duidelijk het verschil zien tussen China en Frankrijk. Dat kwam vooral goed van pas als je verdwaald was.”

Het originele boek stamt uit 1943, maar nog steeds zijn veel wijze lessen erg actueel. ” ‘(…) met je ogen zie je lang niet alles, alleen met je hart kun je écht goed zien.’ Hij zweeg even en vervolgde: ‘De tijd die jij aan je roos hebt gegeven, maakt haar zo belangrijk voor je. En dat is precies wat veel mensen zijn vergeten. Ze besteden hun tijd aan de verkeerde dingen…’ ”

Fisscher is dicht bij het origineel gebleven, enkele kleine dingen heeft ze aangepast. Moeilijke woorden zijn vereenvoudigd en van een dronkaard heeft ze een slaapkop gemaakt. Zoals ze zelf uitlegt, omdat kinderen niet weten hoe het is om dronken te zijn, maar wel om te slapen en om narigheid te vergeten. Ze heeft dus niet alleen maar een verhaal opnieuw verteld, ze heeft er ook goed over nagedacht hoe kinderen hiermee om zullen gaan en ook of ze het wel zullen begrijpen.

Niet alleen de cover van het boek is mooi, de illustraties binnenin sluiten helemaal aan bij het verhaal. Ondanks de zware levenslessen, maken de tekeningen van Mark Janssen, soms twee pagina’s groot, de boel toch vrolijk en luchtig. De kleine Prins is een guitig, blond mannetje, de vos heeft een hoog aaibaarheidsgehalte en de tekeningen die de piloot van de kleine Prins moet maken, lijken direct van zijn kladpapier af te komen. Maar ook details, zoals de nummering van de hoofdstukken en de sterretjes naast de paginanummering maken het geheel helemaal af.

Het blijft gewaagd om een grote klassieker opnieuw te willen vertellen, maar Fisscher is hier absoluut in geslaagd. En ik ben blijkbaar niet de enige die dit vindt, want ongeveer twee weken na verschijnen van het boek, wordt de tweede druk al aangekondigd.
Fisscher is nu bezig met het opnieuw vertellen van Oliver Twist van Charles Dickens. Laat ook dít boek nou op mijn lijstje staan van verhalen die ik graag nog eens wil lezen!