Reddingsactie voor de (kinder)boekwinkel

Ik ben groot fan van het duo Feller & Fisscher. Solo hebben ze heel leuke boeken geschreven. Feller is onder andere bekend van de Kolletje-serie en Fisscher scoort momenteel hoog met haar hervertellingen, zoals die van Romeo en Julia en Alleen op de wereld. Maar samen schrijven ze ook heel leuke kinderboeken. Zo kennen we de boeken over het voetbalmeisje Lynn en het krantenmeisje Clara, en nu is daar ook Red de Olifant!, een boek voor kinderen vanaf 7-9 jaar, met de illustraties van Natascha Stenvert.
Eerst dacht ik dat het een themaboek voor het Wereld Natuur Fonds zou zijn, maar het gaat hier om een andere, heel belangrijke reddingsactie, namelijk die van een kinderboekwinkel!

De moeder van Dorus en Dee heeft een kinderboekwinkel, genaamd "En toen kwam er een Olifant.." Maar iedereen noemt de winkel kortweg "De Olifant". Als ze op een dag hoort dat de huur weer verhoogd gaat worden, weet de moeder van Dorus en Dee niet of ze de winkel nog langer open kan houden. Dorus en Dee kunnen dit niet zomaar accepteren en samen met hun vader en opa gaan ze allerlei plannen uitvoeren om geld in te zamelen en om mensen naar de winkel te lokken. Een echte prinses en veel bekende kinderboekenschrijvers horen daar uiteraard bij!

Het eerste wat me gelijk opviel, was de regel in het colofon: “Mogelijke overeenkomsten met bestaande schrijvers en illustratoren berusten in het geheel niet op toeval.” Ik ben eerlijkheidshalve niet meer heel erg thuis in kinderboekenland (mijn dochters zijn 17 en 20), maar zelfs ik herken duidelijk Paul van Loon in Pol Frankenstein.

Naast de duidelijke boodschap dat iedereen vooral in de echte winkel moet kopen en niet alleen nog maar online, is dit boek een hele goede propaganda voor het bevorderen van lezen onder jongeren. "Dan somt opa op: 'Lezen verbetert je woordenschat, je gaat andere mensen er beter door begrijpen, het is goed voor je fantasie, je leert om je aandacht ergens bij te houden, je wordt er slimmer van, het ontspant, het lost slaapproblemen op, én,' hij houdt zijn vinger in de lucht, 'het geeft meer zelfvertrouwen.'

Zelfspot is de schrijvers niet vreemd ('Hij heeft zijn boeken allemaal vooraan gezet, dat doen schrijvers vaak als ze in een boekwinkel komen.") en hun eigen boeken promoten ook niet. Zo komen we Kolletje en Alleen op de wereld tegen op de boekenplanken in De Olifant. Heel slim gedaan van Feller en Fisscher.

Het boek staat vol met humor, die ook voor volwassenen erg leuk is:
"Koning Sjors kijkt schalks naar zijn broer en steekt twee frietjes in zijn neusgaten.
'O Sjors, doe niet zo mal,' zegt koningin Mina. Ze giechelt. 'Je lijkt wel een olifant met slagtanden.'
Koning Sjors haalt de frietjes uit zijn neus en steekt ze in zijn mond.
'Gatver,' zegt Valentien."

Valentien is uiteraard prinses Laurentien, die getrouwd is met prins Constantijn (prins Valentijn in het boek), de broer van Willem Alexander. Ik heb hard gelachen om koning Sjors. Op het moment dat ik deze recensie schrijf, is koning Willem-Alexander voor het eerst met baard in het openbaar verschenen, net als prins Constantijn. Ik zie helemaal voor me hoe ze samen aan de eettafel dit plan bedachten en hier veel voorpret om gehad moeten hebben. Overigens is de echte prinses Laurentien de initiator van de Stichting Lezen en Schrijven. Deze stichting wil laaggeletterdheid bij volwassenen voorkomen en verhelpen. Een logische keuze dus om juist deze prinses in dit boek op te voeren.

Als voormalig boekhandelaar en groot voorstander van het papieren boek, vind ik dit een geniaal, erg leuk, maar vooral ook een broodnodig jeugdboek. De jeugd heeft de toekomst, dus door onze kinderen veel te laten lezen en door dit te blijven stimuleren én zelf het goede voorbeeld te blijven geven, zal hopelijk het papieren boek weer meer terrein gaan winnen ten opzichte van de digitale versies en van de social media.