Murtagh

Christopher Paolini geboren op 17 november 1983 was van jongs af aan al geïnteresseerd in Fantasy en Science-Fiction. Deze interesse leidde ertoe dat Christopher Paolini al op 15-jarige leeftijd begon met het schrijven van wat bekend zou komen te staan als de Erfgoed-serie. Op 19-jarige leeftijd wordt het eerste boek Eragon opgepakt door de uitgevers. In eerste instantie bestaat de serie uit 4 boeken: Eragon, Oudste, Brisingr en Erfenis, maar tussen het verschijnen van deel 1 in 2002 en deel 4 in 2011 zitten dan al negen jaren. Iedereen denkt dat de Erfgoed-serie is afgesloten, maar in 2018, terwijl iedereen denkt dat Paolini aan een Science-Fiction verhaal werkt, komt De drietand, de heks en de draak uit, een nieuw boek met als ondertitel: Verhalen uit Alagaësia. Losstaande verhalen uit dezelfde wereld als de Erfgoed-serie.
In 2020 komt er inderdaad een Science-Fiction boek uit: Slapen in een zee van sterren, een eerste deel in wat Christopher Paolini The Fractalverse noemt.
In 2023, 21 jaar na het verschijnen van Eragon verschijnt Murtagh, het vijfde deel in de Erfgoed-Serie.

Murtagh wordt gemeden en vermijd zelf de beschavingen op Alagaësia na de gebeurtenissen in Brisingr en Erfenis. Men mijdt hem om wat men denkt van hem te weten, niet om wat men daadwerkelijk van hem weet. Hij houdt zich op aan de randen van de beschaving en overleeft met zijn draak Thoorn. Hun band is nog sterker geworden na de gebeurtenissen in Brisingr en Erfenis. Beiden zijn blij met de ander en lijken hun voldoening uit hun onderlinge relatie te halen. Dat verandert als zij op hun reis sporen van de heks Bachel vinden en dat verder onderzoeken.

Christopher Paolini heeft het boek in verschillende delen verdeelt en alle delen worden met korte hoofdstukken gevuld. Er wordt echter met een kleine regelafstand en met een kleine letter gewerkt. Deze combinatie zorgt ervoor dat je toch langzamer aan het lezen bent per hoofdstuk dan je misschien zou willen. Omdat het al een hele tijd geleden was dat ik de Erfgoed-Serie had gelezen, moest ik goed in mijn geheugen graven om me de gebeurtenissen in die serie weer te herinneren, maar Christopher Paolini geeft in het begin regelmatig aanwijzingen die deze herinneringen terug boven halen. Het (verkeerde) beeld dat men van Murtagh heeft komt hierdoor snel weer naar voren.

Hoewel het verhaal ongeveer een jaar na de gebeurtenissen in Erfenis spelen, is het verhaal niet echt een vervolg op deze delen. Er wordt wel verwezen naar personages in de eerdere delen, maar daar houdt de link naar de voorgaande delen - voor mij in elk geval - op. Het boek is als los verhaal in dezelfde wereld goed zelfstandig te lezen. Als je de voorgaande delen hebt gelezen, zal Murtagh je niet als een onbekende voorkomen en krijg je een verdieping van dat karakter voorgeschoteld en zal je de verwijzingen naar de overige karakters beter kunnen plaatsen.

Christopher Paolini verweeft onderwerpen als eenzaamheid, vertrouwen, verraad en bedrog op een kundige manier in het verhaal voor degenen die oog hebben voor dat soort details. Voor degenen die hier geen oog voor (willen) hebben, is het een spannend verhaal en een hernieuwde kennismaking met een bekend persoon, maar dan via een nieuwe invalshoek.