Lezersrecensie
Mooie historische roman, met respect geschreven
Het auteursduo Marianne en Theo Hoogstraaten begon zo’n dertig jaar geleden met het schrijven van jeugdboeken, voordat ze tien jaar later overstapten op thrillers en historische romans. Hun boeken vallen regelmatig in de prijzen. In De gifmengster verschijnen historische figuren als de Borgia’s, het raamwerk van Lucrezia’s levensverhaal klopt geschiedkundig, terwijl de aanleiding hiervan gebaseerd is op geruchten die in die tijd al rondgingen, in combinatie met de fantasie van de auteurs.
Als dertienjarig meisje wordt Lucrezia Borgia door haar vader Rodrigo Borgia - paus Alexander VI - om politieke redenen uitgehuwelijkt aan een veel oudere man, Giovanni Sforza van Pesaro. Al vrij snel daarna heeft haar vader weer andere diplomatieke verbonden nodig en eist hij van Lucrezia dat zij haar echtgenoot vergiftigt. Maar dit weigert ze.
Lucrezia zal de bevalling van haar doodgeboren dochtertje Isabella niet overleven. In haar fantasie vertelt ze haar levensverhaal aan haar kinderen, waarbij ze zich richt op haar kinderen die al gestorven zijn. Daartussen zitten hoofdstukken in cursief gedrukt, die in Lucretia’s heden spelen.
De gifmengster is een mooie historische roman, vloeiend geschreven en prettig leesbaar, waarin een dosis tragische romantiek niet ontbreekt. De auteurs hebben duidelijk veel research gedaan over hun onderwerp en de tijd waarin dat zich heeft afgespeeld. Ook hun aandacht voor landschap en architectuur is aansprekend. De auteurs laten Lucrezia zien als een sterke vrouw die goed opgewassen is tegen de geniepige spelletjes en de wurggreep van haar familie. Buitengewoon aangrijpend zijn de prachtig geschreven passages over Lucrezia op haar sterfbed, in haar fantasiegesprekken met haar overleden kinderen.
Het kan zijn dat de lezer hier en daar wat meer trammelant, mer verraad of tegenwerking zou wensen. In hun historische romans schemeren Hoogstraatens als voormalig auteurs van jeugdboeken zeer zeker tussen de regels door. Ook in De gifmengster blijven de ontwikkelingen vaak voorspelbaar, alle hoop op wat meer serieuze strubbelingen, iets meer pit, blijkt tevergeefs - ondanks de soms afgrijselijke voorvallen die voor de vijftiende eeuw schering en inslag waren. Alles verloopt zo gemakkelijk dat dit juist argwaan wekt - maar helaas onterecht.
De gifmengster is een mooie historische roman met intriges te over. Lucrezia Borgia is volgens oude geruchten nu eenmaal de meest beruchte gifmengster uit de geschiedenis, hoewel daar nooit echt hard bewijs voor gevonden is. De auteurs hebben hiervan dan ook afstand genomen. Maar ze is daardoor wel een heerlijke bron voor geheime samenspanningen. Het duo Hoogstraaten is er zeker in geslaagd om hieromheen een fijne roman te schrijven, met veel respect voor hun hoofdpersonage. Een roman die door hun vloeiende, vertellende stijl ontspannen wegleest.
Deze recensie staat ok op Vrouwenthrillers.nl
1
Reageer op deze recensie