Lezersrecensie
Sprankelend detectiveverhaal
Liz Luyben studeerde middeleeuwse letterkunde en journalistiek. Zij maakt wekelijks de Moord-podcast, waarin ze lichtvoetig in historische moorden duikt. Daarnaast is ze bierbrouwer in Spanje en China en schrijft thrillers die gebaseerd zijn op waargebeurde, onopgeloste mysteries.
Het is oudejaarsavond 1921 als er een vermoorde man op de grond gevonden wordt in een trein op station Hollands Spoor in Den Haag. Het gaat om de advocaat mr. Jacques Wijsman. Zijn dood is nooit opgehelderd. Als Joop ter Heul onverwacht betrokken raakt bij deze zaak, moeten zij en haar beste vriendin Nettie alles op alles zetten om de misdaad op te lossen, terwijl de dreiging steeds dichterbij komt.
De mooie omslag van het boek neemt de lezer mee in de tijd, honderd jaar geleden. E-book heeft jammer genoeg een erg dichte bladspiegel, wat niet zo prettig leest.
De moord op Jacques Wijsman is gebaseerd op waargebeurd mysterie, maar de personages zijn geleend van Cissy van Marxveldt uit diens populaire meisjesboeken uit dezelfde jaren. Een hoofdrol is weggelegd voor Joop ter Heul en haar vriendin Nettie, daarnaast figureren historische figuren. Zelfs het koningshuis speelt nog een pikante bijrol in het verhaal.
Joop en Nettie gaan als leek doortastend het moordonderzoek aan, om de onschuld van Joops broer Kees te bewijzen. Dat ze, net als de vermaarde Miss Marple van Agatha Christie overal gewoon binnenkomen en vragen kunnen stellen, zegt al veel over de tijd waarin ze leven. Natuurlijk ondervonden ze ook tegenwerking, en tegen het einde komen ze zelf in direct gevaar.
Het grappige is dat het boek dezelfde ongedwongen, losse sfeer ademt als de oude Joop ter Heul-serie over de vrolijke flapuit Joop en haar vriendinnen. De auteur is er wonderwel in geslaagd het karakter van de oude meisjesboeken te behouden, inclusief de tijdgeest van de Roaring Twenties, het taalgebruik en de omgangsvormen uit die tijd. De vele lange uitwijdingen horen eveneens bij de schrijfstijl in 1920. Toch keert de uitbundige schrijfstijl zich soms ook tegen Luyben. Er zijn passages die beslist veel te uitgebreid zijn, die te ver afdwalen, teveel in detail gaan of veel te ver naar het verleden. Ze storen het verloop van het verhaal en halen de vaart eruit.
De auteur zorgt voor mooie wendingen in het verhaal, en niet in de laatste plaats voor een verrassende ontknoping, geheel in de stijl van Agatha Christie.
Met De moord op Jacques Wijsman heeft Liz Luiyben een sprankelend detectiveverhaal in de markt gezet, origineel door het gebruik van oude romanfiguren gecombineerd met historische figuren in waargebeurde mysteries.
Deze recensie staat ook op Vrouwenthrillers.nl
Het is oudejaarsavond 1921 als er een vermoorde man op de grond gevonden wordt in een trein op station Hollands Spoor in Den Haag. Het gaat om de advocaat mr. Jacques Wijsman. Zijn dood is nooit opgehelderd. Als Joop ter Heul onverwacht betrokken raakt bij deze zaak, moeten zij en haar beste vriendin Nettie alles op alles zetten om de misdaad op te lossen, terwijl de dreiging steeds dichterbij komt.
De mooie omslag van het boek neemt de lezer mee in de tijd, honderd jaar geleden. E-book heeft jammer genoeg een erg dichte bladspiegel, wat niet zo prettig leest.
De moord op Jacques Wijsman is gebaseerd op waargebeurd mysterie, maar de personages zijn geleend van Cissy van Marxveldt uit diens populaire meisjesboeken uit dezelfde jaren. Een hoofdrol is weggelegd voor Joop ter Heul en haar vriendin Nettie, daarnaast figureren historische figuren. Zelfs het koningshuis speelt nog een pikante bijrol in het verhaal.
Joop en Nettie gaan als leek doortastend het moordonderzoek aan, om de onschuld van Joops broer Kees te bewijzen. Dat ze, net als de vermaarde Miss Marple van Agatha Christie overal gewoon binnenkomen en vragen kunnen stellen, zegt al veel over de tijd waarin ze leven. Natuurlijk ondervonden ze ook tegenwerking, en tegen het einde komen ze zelf in direct gevaar.
Het grappige is dat het boek dezelfde ongedwongen, losse sfeer ademt als de oude Joop ter Heul-serie over de vrolijke flapuit Joop en haar vriendinnen. De auteur is er wonderwel in geslaagd het karakter van de oude meisjesboeken te behouden, inclusief de tijdgeest van de Roaring Twenties, het taalgebruik en de omgangsvormen uit die tijd. De vele lange uitwijdingen horen eveneens bij de schrijfstijl in 1920. Toch keert de uitbundige schrijfstijl zich soms ook tegen Luyben. Er zijn passages die beslist veel te uitgebreid zijn, die te ver afdwalen, teveel in detail gaan of veel te ver naar het verleden. Ze storen het verloop van het verhaal en halen de vaart eruit.
De auteur zorgt voor mooie wendingen in het verhaal, en niet in de laatste plaats voor een verrassende ontknoping, geheel in de stijl van Agatha Christie.
Met De moord op Jacques Wijsman heeft Liz Luiyben een sprankelend detectiveverhaal in de markt gezet, origineel door het gebruik van oude romanfiguren gecombineerd met historische figuren in waargebeurde mysteries.
Deze recensie staat ook op Vrouwenthrillers.nl
1
Reageer op deze recensie
