Lezersrecensie
IJzingwekkend manipulatief
De 28-jarige Jessica Farris worstelt om de eindjes aan elkaar te knopen. Wanneer ze een oproep voor deelnemers voor een psychologisch experiment tegenkomt, ziet ze hierin de oplossing voor haar problemen. Ze denkt dat ze alleen een paar vragen hoeft te beantwoorden, waarna ze haar geld krijgt en naar huis kan. Maar de vragen worden al snel opdringerig en de therapeut, de mysterieuze Dr. Shields, geeft haar opdrachten waarbij ze dicteert welke kleding Jess aan moet en hoe ze zich moet gedragen. Het duurt niet lang voordat Jess het verschil niet meer kan zien tussen wat echt is in haar leven en wat een manipulatief experiment is.
De rode kaft van Een anonieme vrouw springt je tegemoet. Rood is de kleur van gevaar, dus de lezers zullen meteen op hun hoede zijn. Geldt dat ook voor Jessica?
Het verhaal heeft twee perspectieven, die van de ik-figuur Jessica en die van de dr. Shield. De laatste richt zich in een soort verslag tot Jessica, door de uitgebreide beschrijvingen ziet de lezer haar springlevend voor zich. De afstandelijke stijl in de lijdende vorm geven deze hoofdstukken een ongrijpbare glans.De auteurs gieten er geraffineerd steeds een extra laagje overheen dat de therapeut steeds sinisterder maakt. De sympathie gaat duidelijk uit naar Jessica.
Terwijl de lezer steeds meer over dr. Shields te weten komt via haar schrijverijen, raakt Jessica steeds meer in de ban van de therapeut. Door steeds maar heel weinig informatie prijs te geven slagen de auteurs er wonderwel in om hun lezers gekluisterd te h ouden aan het boek. Het werkelijke plan van Shields blijft heel lang een raadsel, ze draaien er voortdurend slinks omheen.
Langzaam maar zeker dreigt alles uit de hand te lopen, Jessica komt in een onmogelijke spagaat en weet niet wie nog te vertrouwen is en door wie. Op adembenemend e wijze laten de auteurs zachtjes het gevoel van dreiging oplopen tot een ijzingwekkend, manipulatief psychologisch spel, dat verstikkende vormen aanneemt.
Een anonieme vrouw is een verbijsterend verhaal dat geweldig goed is geschreven. Een verhaal over hoe ver iemand kan gaan in manipulatie, over vergelding, pijn en misleiding.
Toch is het de plot die een klein krasje zet op het geheel. Het messcherpe verhaal heeft een iets betere ontknoping verdiend.
De rode kaft van Een anonieme vrouw springt je tegemoet. Rood is de kleur van gevaar, dus de lezers zullen meteen op hun hoede zijn. Geldt dat ook voor Jessica?
Het verhaal heeft twee perspectieven, die van de ik-figuur Jessica en die van de dr. Shield. De laatste richt zich in een soort verslag tot Jessica, door de uitgebreide beschrijvingen ziet de lezer haar springlevend voor zich. De afstandelijke stijl in de lijdende vorm geven deze hoofdstukken een ongrijpbare glans.De auteurs gieten er geraffineerd steeds een extra laagje overheen dat de therapeut steeds sinisterder maakt. De sympathie gaat duidelijk uit naar Jessica.
Terwijl de lezer steeds meer over dr. Shields te weten komt via haar schrijverijen, raakt Jessica steeds meer in de ban van de therapeut. Door steeds maar heel weinig informatie prijs te geven slagen de auteurs er wonderwel in om hun lezers gekluisterd te h ouden aan het boek. Het werkelijke plan van Shields blijft heel lang een raadsel, ze draaien er voortdurend slinks omheen.
Langzaam maar zeker dreigt alles uit de hand te lopen, Jessica komt in een onmogelijke spagaat en weet niet wie nog te vertrouwen is en door wie. Op adembenemend e wijze laten de auteurs zachtjes het gevoel van dreiging oplopen tot een ijzingwekkend, manipulatief psychologisch spel, dat verstikkende vormen aanneemt.
Een anonieme vrouw is een verbijsterend verhaal dat geweldig goed is geschreven. Een verhaal over hoe ver iemand kan gaan in manipulatie, over vergelding, pijn en misleiding.
Toch is het de plot die een klein krasje zet op het geheel. Het messcherpe verhaal heeft een iets betere ontknoping verdiend.
1
Reageer op deze recensie