Lezersrecensie
Verbijsterend
Walter is leraar op een basisschool, hij maakt zich ernstige zorgen over de thuissituatie van zijn leerling Sepp en diens tweejarige zusje Mila. Hij heeft geprobeerd om de bevoegde instanties in te schakelen, maar al die niet ingrijpen, besluit hij Mila zelf in bescherming te nemen. Hij neemt haar vanuit de kinderopvang mee naar huis. Diezelfde avond slaat bij hem echter de paniek al toe en hij doet iets impulsiefs. Dan is er geen weg meer terug.
Marie-José Verweij schrijft websiteteksten en persberichten voor bedrijven, daarnaast is ze ook beleidsmedewerker en leerkracht in het basisonderwijs.
Geen weg terug is haar tweede thriller. Haar beeldende, soepele stijl boeit direct. Een aantal personages zijn zeer aansprekend. Ze staan de lezer helder voor ogen, met al hun paniek en wanhoop - zij het dat deze bij elk van hen vanuit een andere achtergrond stammen.
Verweij is een meester in doseren. Tussen de regels door laat ze steeds wat informatie sijpelen. Waar ze Mila’s moeder Cynthia en de bipolaire Iris vrij nauwkeurig neerzet, laat ze ons pas door de ogen van Iris kennismaken met Mila’s vader Pascal, en mondjesmaat worden Walters echte motieven duidelijk.
Het verhaal doet in eerste instantie een beetje absurdistisch aan, het lijkt zelfs wel een thema voor een klucht op toneel - een ontvoering van een peuter en het onhandige maar goedbedoelde gesol daarmee. Maar Verweij’s schrijverschap gaat veel verder dan dat. De vermissing van het tweejarige meisje is bloedserieus, de spanning tussen de ouders, Cynthia’s paniek en Walters schuldgevoel zijn reëel. Het onderliggende thema is actueel te noemen, maar het is in feite eeuwenoud.
Geen weg terug is een thriller vol impulsieve beslissingen, met verrassende wendingen en uitgesproken personages. De echte plot ontvouwt zich pas op de laatste bladzijde. Onthutsend en totaal onverwacht als die is, raakt hij als een mokerslag. Een verhaal met veel vaart, dat door de bipolaire Iris nog enerverender, verbijsterender wordt dan het al is.
Deze recensie staat ook op Vrouwenthrillers.nl
Marie-José Verweij schrijft websiteteksten en persberichten voor bedrijven, daarnaast is ze ook beleidsmedewerker en leerkracht in het basisonderwijs.
Geen weg terug is haar tweede thriller. Haar beeldende, soepele stijl boeit direct. Een aantal personages zijn zeer aansprekend. Ze staan de lezer helder voor ogen, met al hun paniek en wanhoop - zij het dat deze bij elk van hen vanuit een andere achtergrond stammen.
Verweij is een meester in doseren. Tussen de regels door laat ze steeds wat informatie sijpelen. Waar ze Mila’s moeder Cynthia en de bipolaire Iris vrij nauwkeurig neerzet, laat ze ons pas door de ogen van Iris kennismaken met Mila’s vader Pascal, en mondjesmaat worden Walters echte motieven duidelijk.
Het verhaal doet in eerste instantie een beetje absurdistisch aan, het lijkt zelfs wel een thema voor een klucht op toneel - een ontvoering van een peuter en het onhandige maar goedbedoelde gesol daarmee. Maar Verweij’s schrijverschap gaat veel verder dan dat. De vermissing van het tweejarige meisje is bloedserieus, de spanning tussen de ouders, Cynthia’s paniek en Walters schuldgevoel zijn reëel. Het onderliggende thema is actueel te noemen, maar het is in feite eeuwenoud.
Geen weg terug is een thriller vol impulsieve beslissingen, met verrassende wendingen en uitgesproken personages. De echte plot ontvouwt zich pas op de laatste bladzijde. Onthutsend en totaal onverwacht als die is, raakt hij als een mokerslag. Een verhaal met veel vaart, dat door de bipolaire Iris nog enerverender, verbijsterender wordt dan het al is.
Deze recensie staat ook op Vrouwenthrillers.nl
2
Reageer op deze recensie