Lezersrecensie
Familiegeheimen met een vleug feelgood
Nicola Moriarty woont in Sydney, waar ze lesgeeft aan de universiteit. Haar zussen Liane en Jaclyn zijn eveneens succesvolle auteurs.
Een tragisch verkeersongeluk zorgt voor verscheurdheid in de familie van Jill, omdat er nu geheimen aan de oppervlakte komen die beter verborgen hadden kunnen blijven.
Ik moet je iets vertellen handelt over Jill, haar drie zoons en hun gezinnen. Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere perspectieven. Een voor een komen ze langs met al hun beslommeringen, of het nou een drankprobleem, writers’ block , bedrog of een angstaanjagend mailbericht is.
Het verhaal start een paar weken voor de rit naar het vakantiehuis, met daardoorheen verweven regelmatige flashbacks naar het verleden. Tussendoor staan ook nog cursieve verslagen van de momenten net na het ongeluk.
Moriarty‘s stijl is uitgebreid, met veel - vooral gezellige - uitwijdingen. Ze is breedsprakig, ze beschrijft de innerlijke wereld van haar personages tot in detail, waarbij ze op geraffineerde wijze glimpjes van geheimen toont die nog diep verborgen zitten.
Maar ondanks al deze afleiding spookt het komende ongeval voortdurend door het hoofd van de lezers, als een zwaard van Damocles, waar de personages nog geen idee van hebben.
Het geheim dat uiteindelijk niet verborgen kan blijven is schrijnend, en totaal onverwacht. Moriarty doet de onthulling op verfijnde, maar ook weer uitgebreide wijze, waarmee ze haar lezer per stapje steeds iets wijzer maakt. Maar dan volgt de eigenlijke plot, die desastreus en verpletterend is. Alles escaleert, de gevolgen zijn levenslang voor iedereen.
Het slotgedeelte is erg lang en heeft een hoog feelgood-gehalte. Maar Moriarty tovert nog een paar een leuke twists uit haar hoed, waardoor de lezers weer opveren in hun stoel.
Met Ik moet je iets vertellen heeft Nicola Moriarty een leuk, onderhoudend verhaal neergezet over familiegeheimen en familierelaties. Het onderlinge wantrouwen en de twijfels die over en weer vliegen zorgen voor aangename spanning. Een echte thriller is het niet, daarvoor mist het echte spanning en dreiging. Het is meer een roman over tragische familiegeheimen. De auteur houdt haar lezer constant geboeid en dat maakt het boek leuk om te lezen.
1
Reageer op deze recensie