In de NL-talige SF-scene kun je niet om Johan Klein Haneveld heen en dat is maar goed ook.

In de Nederlandstalige sciencefictionscene kun je niet om Johan Klein Haneveld heen. En dat is maar goed ook, want met dit boek heeft hij die scene verrijkt met een prachtig verhaal. Van deze veelpublicist (28 titels al meen ik, plus samensteller van meerdere verhalenbundels) was dit pas mijn derde boek en, mijns inziens, ook het beste van die drie tot nu toe. Ik zal in deze review niet het verhaal samenvatten, zie daarvoor de flaptekst (of lees het boek zelf ;). Geen gevaar voor spoilers dus. Wat ik wel kwijt wil is dat het verhaal soepeltjes wegleest, de spanning subliem wordt opgebouwd en de plot staat als een huis. Het begin van het boek werpt vragen op en maakt nieuwsgierig, de antwoorden worden later in het boek goed gedoseerd aan de hongerige lezer gevoerd. Het verhaal is vanaf het begin top en wordt naar dat einde toe alleen maar beter, Klein Haneveld komt dan echt op dreef. De prachtige plot is geweven rond thema's als bewustzijn, kunstmatig en buitenaards leven, en natuurlijk ontbreken de futuristische gadgets niet (voor zover ik na drie boeken plus een aantal kortverhalen kan beoordelen zijn die gadgets echt Klein Hanevelds handelsmerk). Gezien de leeftijd van de hoofdpersoon en de schrijfstijl lijkt het boek vooral voor de jongere lezer bedoeld, maar ook volwassenen kunnen hier veel leesplezier uit halen.

Een erg goed boek dus. Is er dan niks op aan te merken? Toch wel, maar dat zijn kleine puntjes. Een aantal hoofdstukken springt naar het verleden. Het plot wordt daarmee prachtig gedoseerd ontsluierd. Tijdens het lezen van het betreffende hoofdstuk wordt snel duidelijk dat het om een andere tijd gaat. Maar jonge lezers zouden hiermee iets meer moeite kunnen hebben. Daarom zou een datumaanduiding aan het begin van het hoofdstuk niet misstaan. Verder zou hier en daar een witregel het lezen ook wat rustiger maken. Maar dat is mijn persoonlijke smaak. Wat ik wel jammer vond is dat ongeveer elke vijfde bladzijde van het boek los zat. Het boekbinden is echter iets dat Klein Haneveld zelf natuurlijk niet aan te rekenen valt.

Overall vind ik dat Klein Haneveld trots mag zijn op dit boek. Hoewel het verhaal op het einde af was, had ik toch door willen lezen en dat is een goed teken. Het genre heeft er een pareltje bij.