Fascinerende ondergang van een verslaafde
Met Cherry levert Nico Walker een excellent autobiografisch debuut af. Gevat, humoristisch en bij tijden bijtend cynisch vertelt hij het verhaal van een tiener in de VS die verliefd wordt, in dienst treedt bij de US army en ten slotte zijn toevlucht neemt tot het overvallen van kleinere banken om zijn verslaving te onderhouden. De beschrijving klinkt simplistisch, maar het boek is zoveel rijker. Als lezer leef je elke seconde, net zoals de auteur overigens: hij zit op dit moment de laatste twee jaar van zijn celstraf uit.
Zowel qua tone of voice als stijl zit dit boek in de bovenmoot. Weinig andere debuten slagen erin om lingo zo consequent toe te passen en hun passages wars van moralisme te houden. Walker is met elk woord gevat: “I ate her out for the last time. I rode the bus back to Cleveland, starving.” Hierbij schuwt hij zelden humorisme of zelf-spot. De schrijver is bijtend cynisch en vervalt nooit in zelf-medelijden:
“We live on a street of red and white houses, where we don’t belong, Emily and I. But we’re happy enough, though we’re often sad because we feel like we’re losing everything.”
Dit boek steunt volledig op taal, niet op plot. En wat voor fundamenten vormen de woorden! Elke zin past in het plaatje, elke karakterschets staat op punt, en de lingo zorgt voor de authenticiteit die nodig is om moeilijke thema’s zoals druggebruik en oorlog aan te kaarten. Hierbij beschrijft de schrijver heel matter-of-fact zijn eigen gebeurtenissen en problemen op microschaal. Door het kleine te eren, kaart hij evenwel een nationale problematiek aan, zoals het gebrek aan psychologische hulp, of de nutteloosheid van de oorlog:
“Most of us could do push-ups. And were the out-comes of all the wars decided by push-ups and idle talk, America might never lose.”
Naarmate het verhaal vordert, krijgt het hoofdpersonage talloze teleurstellingen te verwerken. In de manier waarop hij met alles omgaat, komt een zekere tegenstelling naar boven: hij wil dolgraag in zijn eigen illusies geloven, maar vanaf het begin gelooft hij niet in wat hij zichzelf voorhoudt. Omdat hij beseft dat bijna alles uit zijn handen ligt, kan hij niet anders dan ondergaan. Ook zijn liefdesrelatie, waaraan hij zich optrekt, blijkt een leugen. “[...] but we didn’t give a fuck about Valentine’s day. We only gave a fuck about one thing. So that’s how we were together,” schrijft hij over zijn relatie met Emily. Wat hen bindt is hun gemeenschappelijke verslaving.
Deze anti-fairytale valt zwaar op de nuchtere maag, maar verteert gemakkelijker door de bij tijden poëtische noot en humoristische ondertoon. Door de onbeduidendheid van het alles en het gebrek aan hoop wil je dit boek niemand aanraden. En toch is het noodzakelijk, al was het maar omwille van z’n uitzonderlijke schoonheid en briljantie.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Esa Denaux
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
