Lezersrecensie
Prachtig verhaal!
Namens HarperCollins mocht ik dit boek lezen en recenseren.
De liefde van Bettina, een Duitse kunstenares, en Max, een Joodse architect, wordt door de komst van de Tweede Wereldoorlog verboden. Een vrouw in het ‘nu’ (jaren 90), Bettina’s dochter Clara, is op zoek naar haar echte vader. Ze reist stad en land af op zoek naar porseleinen beeldjes van het merk Allach, hopend op meer informatie over hem. Verraad en opoffering zijn vaak thema’s die je tegenkomt als je leest over de Tweede Wereldoorlog, en zo ook in dit boek. Hoe ver ga je voor liefde?
Wat een prachtig verhaal! Het begin, over de voorjaren van de Tweede Wereldoorlog, duurde mij wat te lang. Het is natuurlijk het stuk waarin de personages worden toegelicht, waarin je sympathie en afkeer krijgt tegenover bepaalde karakters en waarin de donkere donderwolken van de Tweede Wereldoorlog zich al beginnen te vormen boven de mensen. Het was voor mij alleen een iets te lange opmaat naar het tweede deel. Heet tweede deel daarentegen, daar kon ik niet snel genoeg doorheen! Ik wilde weten wat er verder ging gebeuren met Bettina en Max, maar ook met Holger, de directeur van de Allach fabriek. Ik leefde mee met iedereen. Alle karakters hebben keuzes te maken, voor zichzelf en hun geliefden. Moeilijke keuzes. Het moment dat kamp Dachau werd beschreven, was voor mij een bijzonder moment, aangezien ik een paar weken geleden de restanten met eigen ogen heb gezien, waardoor ik me een beetje een beeld kon vormen over waar bepaalde stukken uit het verhaal zich afspeelden.
Het boek bestaat, zoals de samenvatting van het verhaal al verraadt, uit meerdere perspectieven, namelijk die van Clara en Bettina & Max. Waarin de hoofdstukken vanuit Clara korter zijn dan die van Bettina en Max. Zelf heb ik meer de voorkeur voor kortere hoofdstukken, omdat je dan niet midden in het verhaal moet stoppen als je het boek even weg wilt leggen. Maar ik heb gemerkt dat romanschrijvers vaak fan zijn van langere hoofdstukken ;-)
‘De porseleinmaker van Dachau’ is zeker een aanrader, vooral als je fan bent van oorlogsromans! (En mocht je een keer in München of omgeving zijn, dan is een bezoek aan kamp Dachau ook zeker de moeite waard!)
HarperCollins, nogmaals bedankt voor het recensie-exemplaar!
De liefde van Bettina, een Duitse kunstenares, en Max, een Joodse architect, wordt door de komst van de Tweede Wereldoorlog verboden. Een vrouw in het ‘nu’ (jaren 90), Bettina’s dochter Clara, is op zoek naar haar echte vader. Ze reist stad en land af op zoek naar porseleinen beeldjes van het merk Allach, hopend op meer informatie over hem. Verraad en opoffering zijn vaak thema’s die je tegenkomt als je leest over de Tweede Wereldoorlog, en zo ook in dit boek. Hoe ver ga je voor liefde?
Wat een prachtig verhaal! Het begin, over de voorjaren van de Tweede Wereldoorlog, duurde mij wat te lang. Het is natuurlijk het stuk waarin de personages worden toegelicht, waarin je sympathie en afkeer krijgt tegenover bepaalde karakters en waarin de donkere donderwolken van de Tweede Wereldoorlog zich al beginnen te vormen boven de mensen. Het was voor mij alleen een iets te lange opmaat naar het tweede deel. Heet tweede deel daarentegen, daar kon ik niet snel genoeg doorheen! Ik wilde weten wat er verder ging gebeuren met Bettina en Max, maar ook met Holger, de directeur van de Allach fabriek. Ik leefde mee met iedereen. Alle karakters hebben keuzes te maken, voor zichzelf en hun geliefden. Moeilijke keuzes. Het moment dat kamp Dachau werd beschreven, was voor mij een bijzonder moment, aangezien ik een paar weken geleden de restanten met eigen ogen heb gezien, waardoor ik me een beetje een beeld kon vormen over waar bepaalde stukken uit het verhaal zich afspeelden.
Het boek bestaat, zoals de samenvatting van het verhaal al verraadt, uit meerdere perspectieven, namelijk die van Clara en Bettina & Max. Waarin de hoofdstukken vanuit Clara korter zijn dan die van Bettina en Max. Zelf heb ik meer de voorkeur voor kortere hoofdstukken, omdat je dan niet midden in het verhaal moet stoppen als je het boek even weg wilt leggen. Maar ik heb gemerkt dat romanschrijvers vaak fan zijn van langere hoofdstukken ;-)
‘De porseleinmaker van Dachau’ is zeker een aanrader, vooral als je fan bent van oorlogsromans! (En mocht je een keer in München of omgeving zijn, dan is een bezoek aan kamp Dachau ook zeker de moeite waard!)
HarperCollins, nogmaals bedankt voor het recensie-exemplaar!
1
Reageer op deze recensie