Lezersrecensie
Niet helemaal mijn smaak
Dit tussendoortje kreeg ik als recensie-exemplaar van @verhalenfabriek. Bedankt hiervoor!
Geen aandacht van je man, maar wel van die leuke vader op het schoolplein. Klinkt verleidelijk om op in te gaan? Voor het hoofdpersonage, een jonge moeder, wel. Ze probeert het tegen te houden, maar geeft uiteindelijk toch toe. En dan beginnen de problemen. Niet alleen zij loopt gevaar, ook haar gezin…
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de schrijfstijl was niet helemaal mijn smaak. Het verhaal begint met een uitgebreide omschrijving van een bos, helaas niet echt spannend om te lezen. 3 pagina’s aan beschrijving was een beetje too much, aangezien ik aan de hand van een kleine sfeeromschrijving een bos ook wel kan voorstellen. En dit was niet het enige wat ik minder fijn vond aan de schrijfstijl. Ik irriteerde me soms ook aan de woordkeuzes, zoals in ‘…naar de plek waar het bos zich steeds verder opent tot het kroondak enig zonlicht toestaat en een variëteit aan planten en struiken kans ziet te floreren’ en ‘Het blad vormt een rustieke cirkel rond elke afzonderlijke stam, de takken fier gespreid naar de witgekalkte lucht.’ Ik had het idee dat de schrijver te veel van haar ‘woordenkunst’ wilde laten zien, maar helaas sloeg ze voor mij hiermee de plank een beetje mis.
Was dan heel het verhaal niet leuk? Jawel! Na een soms tenenkrommende eerste helft, is de tweede helft een stuk beter! Er gebeuren genoeg spannende dingen en het leest een stuk fijner dan de eerste helft.
Het einde is dan weer heel raar, met handelingen van de personages die ik niet begrijp en een epiloog dat vrijwel niks toevoegt aan het verhaal. Het geeft misschien een reden voor het afwezige gedrag van het personage dat hierin centraal staat, maar het liet me eigenlijk juist met meer vragen achter.
‘Dodelijk verlangen’ is een spannend verhaal, maar de stijl sprak me helaas niet zo aan…
Geen aandacht van je man, maar wel van die leuke vader op het schoolplein. Klinkt verleidelijk om op in te gaan? Voor het hoofdpersonage, een jonge moeder, wel. Ze probeert het tegen te houden, maar geeft uiteindelijk toch toe. En dan beginnen de problemen. Niet alleen zij loopt gevaar, ook haar gezin…
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de schrijfstijl was niet helemaal mijn smaak. Het verhaal begint met een uitgebreide omschrijving van een bos, helaas niet echt spannend om te lezen. 3 pagina’s aan beschrijving was een beetje too much, aangezien ik aan de hand van een kleine sfeeromschrijving een bos ook wel kan voorstellen. En dit was niet het enige wat ik minder fijn vond aan de schrijfstijl. Ik irriteerde me soms ook aan de woordkeuzes, zoals in ‘…naar de plek waar het bos zich steeds verder opent tot het kroondak enig zonlicht toestaat en een variëteit aan planten en struiken kans ziet te floreren’ en ‘Het blad vormt een rustieke cirkel rond elke afzonderlijke stam, de takken fier gespreid naar de witgekalkte lucht.’ Ik had het idee dat de schrijver te veel van haar ‘woordenkunst’ wilde laten zien, maar helaas sloeg ze voor mij hiermee de plank een beetje mis.
Was dan heel het verhaal niet leuk? Jawel! Na een soms tenenkrommende eerste helft, is de tweede helft een stuk beter! Er gebeuren genoeg spannende dingen en het leest een stuk fijner dan de eerste helft.
Het einde is dan weer heel raar, met handelingen van de personages die ik niet begrijp en een epiloog dat vrijwel niks toevoegt aan het verhaal. Het geeft misschien een reden voor het afwezige gedrag van het personage dat hierin centraal staat, maar het liet me eigenlijk juist met meer vragen achter.
‘Dodelijk verlangen’ is een spannend verhaal, maar de stijl sprak me helaas niet zo aan…
2
Reageer op deze recensie