Een prachtig en fucking belangrijk boek!

Ik vraag me af wat jij gebruikt
zegt hij
of vind je dat teveel privé?

Dit boek heb ik heel langzaam én hardop aan mezelf voorgelezen. Ik probeerde onderweg een paar keer te stoppen om de schoonheid uit te smeren, maar dat lukte niet.
In het natuurlijke ritme van de vrije versvorm waarin het boek geschreven is las ik het in één keer van kaft tot kaft. Toen ik het uit had en nog even in mijn handen hield, voelde ik het nagloeien in mijn lijf en merkte ik dat ik huilde. Dat gebeurt me niet zo vaak bij een boek en ik wist ook niet waar de tranen vandaan kwamen. Maar het voelde op een gekke manier wel fijn en vervuld.

De titel van dit boek verwijst naar de lange minuut wachten op de uitslag van een zwangerschapstest. Stel dat er dan een streepje verschijnt, en je nog zo jong bent en er meer dan één jongen in je leven is. Wat doe je dan?
Dit is niet iets wat ik zelf heb meegemaakt. De keuze niet, en ook het ondergaan, meemaken, ervaren van abortus niet. Maar dat maakt het voor mij niet minder invoelbaar.
Alle personages en situaties in dit boek zijn echt en herkenbaar. Zoals het jong zijn, het reizen, het verliefd zijn, en wat er dan allemaal nog meer kan gebeuren.

De thematiek van dit boek vaart wel bij de vrije versvorm, de witregels en ruimte rond de woorden.
Het is ongelofelijk wat Diet Groothuis in weinig woorden weet te zeggen.
Dit is een mooi boek, een prachtig boek, een belangrijk boek, nee: een bloody fucking belangrijk boek!

Wat mij betreft een boek van 15 tot 105. Daarnaast: geef het aan alle tieners en adolescenten die je kent. Wat er in dit boek gebeurt, overkomt velen. En het is zo ontzettend belangrijk om te weten dat je niet alleen bent!