Eiland in zicht

Rachel woont samen met haar dochtertje Maisie bij haar moeder. Hoe graag ze ook een gezin zou willen vormen met haar ex, hij is onbetrouwbaar. Gelukkig heeft ze een fijne baan in een luxe hotel. Als ze op een dag na een vervelend voorval ontslagen wordt besluit ze te solliciteren op een managementfunctie op Kelleys Island. Eenmaal daar blijkt het hotel nog te moeten worden opgebouwd. Heeft de knappe nukkige Mason haar misleid?

'Mason mag dan een kluizenaar zijn, die zich verstopt in zijn brouwerij zodat hij de buitenwereld niet onder ogen hoeft te komen, maar zijn vrijgevigheid doet me altijd versteld staan.’

Het begin van het boek maakt ons meteen duidelijk dat Rachel een sterke vrouw is die stevig in haar schoenen staat. @trishdoller heeft een hele fijne schrijfstijl die ik bijna ‘lief’ zou noemen. Liefde loopt dan ook als een rode draad door het boek: de (wel of niet aanwezige) liefde van een ouder voor zijn/ haar kind, onbeantwoorde liefde en ingewikkelde liefde. Soms kies je uit liefde niet voor jezelf maar voor een ander. Ook het thema ‘een nieuwe start’ komt telkens terug. Als Rachel naar Kelleys Island vertrekt maakt ze een nieuwe start, maar ook haar moeder krijgt nu de kans om haar leven opnieuw op te bouwen. En Mason.. als je eenmaal weet welk verleden hij heeft, snap je ook zijn nieuwe start.

Een boek met een internationaal tintje: Masons moeder is Japans (vandaar de kat Yōkai en de groene thee) en Rachels moeder is Duits (‘Ich liebe dich’).

Trish Doller zorgt ook voor de nodige humor in het boek: ‘Je zoon is Leo? zeg ik (tegen Avery). ‘Volgens Maisie lijkt hij op Flynn Rider, en ze gaan trouwen op 39 juli.’

Het enige minpuntje van het boek vond ik het einde: zo abrupt? Komt er wellicht een derde deel? Een ode aan de curvy vrouw en aan bierpodcasts.

@aprilbooks.nl bedankt voor dit fijne recensie-exemplaar!