Hoe klein de wereld is

@ilonaslevenbijls organiseerde weer een gezellige leesclub. Dankjewel dat ik mee mocht doen en sorry dat de ‘Hoe klein de wereld is’ valt al meteen op door haar prachtige schilderachtige cover. Meteen een mooie verwijzing naar Luna en haar vader die beiden graag schilderen. We volgen in het boek twee verhaallijnen rond 1940. Die van Luna en haar vader en die van de Indiase legerarts Chandar Kapoor. De verhaallijn van Luna sprak mij het meeste aan, maar op een gegeven moment kruisen de lijnen elkaar, vervlechten ze zich met elkaar en werkt de schrijfster toe naar een prachtige en ontroerende, maar ook rauwe ontknoping.

In het begin had ik wat moeite met de vele Indiase termen, maar hier wen je al snel aan. Ook had ik totaal geen moeite met de verschillende flasbacks. De hoofdstukken zijn kort en lezen vlot. Zoals veel oorlogsboeken raakt dit boek je ook weer. Hoe kan het toch dat mensen tot zulke verschrikkingen in staat zijn? En wat als je vriend je vriend niet meer kan zijn door zijn politieke overtuiging? ‘Je kan me niet zomaar aan de kant zetten, Luna. Ik ben je vriend.’

Carla de Jong ontroert met haar schrijfstijl: ‘Ze is een schiereiland dat langzaam los drijft van het vasteland.’ Je voelt Luna’s eenzaamheid en haar band met haar oma is prachtig beschreven.

‘Hij lacht de wereld tegemoet, en zijn wereld lacht terug. Gelukkig weet hij nog niet hoe klein die wereld is.’

Dankjewel Ilona dat ik ook deze keer weer mee mocht doen!

#leesclub #texel #hoekleindewereldis #ilonaslevenbijls #carladejong #ikleescarladejong #zininfeelgood #manonenestherhavingfunonbooksta