Niet haar beste
De camping wordt bevolkt door allerlei types die zich daar vanuit verschillende motieven voor kortere of langere duur hebben gevestigd, bijvoorbeeld vanwege een schandaal dat hen boven het hoofd hangt (de beroemde trekzaktheoreticus Derek Waldorf), vanwege verplichte rust (Igor Sveralovskitsj, een corps marinier die aan PTSS lijdt), om snel geld te verdienen (Bilal, de ‘telefoonuitlater’), Hélène Cavalier (seksuele uitspattingen in paardrijkleding), de man die met baby het huis verlaat om zijn vrouw rust te gunnen (Wilson), een vrouw wiens cocaïnehandeltje in gevaar dreigt te komen (Martha) en een slachtoffer van een ambtelijke dwaling (Milla; toeslagenaffaire?). Daarnaast komen de twee zussen aan het woord, Dagmar en Dorus. Bij de verkoop hebben zij bedongen dat zij op de camping mogen blijven wonen. Ontstaan er in de eerste verhalen nog verbanden tussen de verschillende campinggasten, na Bilal raken die uit beeld en lijken de resterende personages een verhaal binnen het grote geheel, al zal Igor de persoonlijke beslommeringen aan het einde van ‘Camping’ verenigen.
Komt bovenstaande wat rommelig over? Dat is het (boek) ook. Door de verhalen heen vlecht Wortel haar maatschappijkritiek: watervervuiling, roddeljournalistiek, de omgang met dieren, de behandeling van asielzoekers, de wachtlijsten in de zorg en katten die ‘voor hun plezier’ talloze vogels doden. Een beetje veel als niets van die problemen verder wordt uitgediept. Valt er dan niets te lachen? Jawel, de auteur serveert ook regelmatig zinnen of vondsten die een glimlach ontlokken:
“Het leven was te kort om zo weinig klaar te komen.” (de vrouw van Derek keurt zijn vreemdgaan goed)
“Hij zou telefoons gaan uitlaten in plaats van honden.” (Bilal ontdekt dat stappentellers voordelen bij de zorgverzekeraars opleveren)
Hélène Cavalier die “staan, zit, staan, zit” als een amazone Emilio berijdt.
Vanaf haar debuut, ‘Dit is jouw huis’, ben ik fan van Maartje Wortel en heb ik al haar boeken gelezen. ‘Camping’ behoort niet tot haar beste.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Eus Wijnhoven
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
