Lezersrecensie
Stilist pur sang!
Nadat zijn vrouw en dochter zijn weggelopen, raakt professor John Wu in een zware depressie. Als zijn studenten Russische literatuur dan ook nog eens bij het faculteitsbestuur over zijn functioneren klagen en hij wordt ontslagen, ziet hij nog maar een uitweg om onder de mensen te komen en zich van suïcide af te houden: de gevangenis. Daartoe pleegt hij een relatief klein vergrijp wat leidt tot een veroordeling van een jaar achter de tralies in de Aziatische metropool waar hij resideert.
In de modelgevangenis waar Wu wordt geplaatst deelt hij zijn krappe cel met Kid, een junkie die levenslang uitzit voor doodslag. In eerste instantie is er nauwelijks sprake van enige communicatie tussen de celgenoten. De jongeman heeft daar duidelijk geen behoefte aan. Langzaam maar zeker ontwikkelt zich echter een band tussen deze heel verschillende mannen.
In eerste instantie is John Wu blij met zijn nieuwe omgeving. Er wordt voor hem gezorgd en iedere minuut van de dag is volgens een vast rooster ingevuld. Kid blijkt een zeer intelligente kerel en John kan niet begrijpen hoe hij zijn leven zo te grabbel heeft gegooid. Ook met andere ‘huisgenoten’ breekt het ijs. Ondanks diens afschrikwekkende verschijning – de man is bezig aan een transformatie tot een geslachtsloze draak – ontstaat er een band tussen Wu en deze Tiamat. In de gesprekken met de gevangenen is het verschijnsel ‘vrijheid’ een belangrijk onderwerp en betekent voor eenieder iets anders. Voor Wu betekent het bijvoorbeeld dat hij nergens rekening mee hoeft te houden gedurende zijn detentie en dat hij niet bang hoeft te zijn zichzelf iets aan te doen. Hij ziet er dan ook als een blok tegenop als het einde van zijn gevangenisstraf nadert.
In een onovertroffen stijl brengt Verschuren de lezer een sterk verhaal met een verrassend einde. Meer dan in zijn eerdere werk is sprake van een filosofische inslag en een maatschappijkritische toon. Door de beheerste wijze waarop hij ons in dezen ‘voedt’, komt de essentie extra helder over en zet het de lezer aan tot nadenken. Tevens werpt het een ander licht op het begrip vrijheid en in hoeverre de mens als individu in staat is diens streven naar vrijheid te realiseren. Carmona is een prachtige novelle!
In de modelgevangenis waar Wu wordt geplaatst deelt hij zijn krappe cel met Kid, een junkie die levenslang uitzit voor doodslag. In eerste instantie is er nauwelijks sprake van enige communicatie tussen de celgenoten. De jongeman heeft daar duidelijk geen behoefte aan. Langzaam maar zeker ontwikkelt zich echter een band tussen deze heel verschillende mannen.
In eerste instantie is John Wu blij met zijn nieuwe omgeving. Er wordt voor hem gezorgd en iedere minuut van de dag is volgens een vast rooster ingevuld. Kid blijkt een zeer intelligente kerel en John kan niet begrijpen hoe hij zijn leven zo te grabbel heeft gegooid. Ook met andere ‘huisgenoten’ breekt het ijs. Ondanks diens afschrikwekkende verschijning – de man is bezig aan een transformatie tot een geslachtsloze draak – ontstaat er een band tussen Wu en deze Tiamat. In de gesprekken met de gevangenen is het verschijnsel ‘vrijheid’ een belangrijk onderwerp en betekent voor eenieder iets anders. Voor Wu betekent het bijvoorbeeld dat hij nergens rekening mee hoeft te houden gedurende zijn detentie en dat hij niet bang hoeft te zijn zichzelf iets aan te doen. Hij ziet er dan ook als een blok tegenop als het einde van zijn gevangenisstraf nadert.
In een onovertroffen stijl brengt Verschuren de lezer een sterk verhaal met een verrassend einde. Meer dan in zijn eerdere werk is sprake van een filosofische inslag en een maatschappijkritische toon. Door de beheerste wijze waarop hij ons in dezen ‘voedt’, komt de essentie extra helder over en zet het de lezer aan tot nadenken. Tevens werpt het een ander licht op het begrip vrijheid en in hoeverre de mens als individu in staat is diens streven naar vrijheid te realiseren. Carmona is een prachtige novelle!
2
Reageer op deze recensie