Lezersrecensie
Terecht shortlisted Booker Prize 2022
Bill Furlong is opgegroeid als enig kind van een dienstmeisje bij de (rijke) weduwe Wilson. De vader van de jongen is onbekend en hoe hij ook navraag doet, niemand kan hem uitsluitsel geven. Is de man vanuit economische motieven vertrokken naar Engeland? Bill is nog maar twaalf jaar oud als zijn moeder overlijdt. De weduwe neemt de tiener onder haar hoede, evenals knecht Ned.
In 1985 heeft Bill inmiddels een florerend eigen bedrijfje opgezet, al betekent dat dag en nacht werken. Hij handelt in brandstoffen, waaronder kolen. Met name in die koude winter zijn de bestellingen niet aan te slepen. Hij is getrouwd met Eileen en zij hebben vijf dochters. Als hij in de week voor kerstmis een grote partij van de beste kolen aflevert bij het plaatselijke klooster, komt hij tot een onrustbarende ontdekking. Daarbij wordt hij voor een dilemma gesteld: grijpt hij in of laat hij de boel passeren?
‘Small Things Like These’ handelt over de beruchte Magdalen laundries, de praktijk dat lastige jonge vrouwen en ongehuwde meisjes die zwanger raakten in nonnenkloosters werden weggestopt. Gedurende de vorige eeuw was de macht van de katholieke kerk in Ierland nagenoeg onbeperkt. Ondanks dat de Ierse overheid (deels) op de hoogte was van de misdadige praktijken, kneep zij een oogje toe. Dergelijke meisjes waren tenslotte een schande voor de familie en vaak kraaide er geen haan naar hun verdwijning. Kinderen die in het klooster werden geboren, werden ter adoptie afgestaan, zonder dat de moederwasvrouwen ervan op de hoogte werden gesteld. Ook werden tientallen tot honderdtallen baby’s om het leven gebracht. Pas in 1996 kwam er een einde aan deze verderfelijke praktijken. Terecht stond ‘Small Things Like These’ op de shortlist van de Booker Prize 2022. Ondanks de gruwelijke realiteit, die op relatief beschouwende toon wordt verteld, is deze novelle een aanrader. Als titel was They’re all the one (pagina 106) wellicht passender geweest. Het is jammer dat de crux van het verhaal – het misbruik door de katholieke kerk – slechts circa 75 pagina’s beslaat. Dat deel had meer uitgesponnen kunnen worden, waardoor het aan kracht wint. Gezien het open einde is er in ieder geval ruimte voor een vervolg.
In 1985 heeft Bill inmiddels een florerend eigen bedrijfje opgezet, al betekent dat dag en nacht werken. Hij handelt in brandstoffen, waaronder kolen. Met name in die koude winter zijn de bestellingen niet aan te slepen. Hij is getrouwd met Eileen en zij hebben vijf dochters. Als hij in de week voor kerstmis een grote partij van de beste kolen aflevert bij het plaatselijke klooster, komt hij tot een onrustbarende ontdekking. Daarbij wordt hij voor een dilemma gesteld: grijpt hij in of laat hij de boel passeren?
‘Small Things Like These’ handelt over de beruchte Magdalen laundries, de praktijk dat lastige jonge vrouwen en ongehuwde meisjes die zwanger raakten in nonnenkloosters werden weggestopt. Gedurende de vorige eeuw was de macht van de katholieke kerk in Ierland nagenoeg onbeperkt. Ondanks dat de Ierse overheid (deels) op de hoogte was van de misdadige praktijken, kneep zij een oogje toe. Dergelijke meisjes waren tenslotte een schande voor de familie en vaak kraaide er geen haan naar hun verdwijning. Kinderen die in het klooster werden geboren, werden ter adoptie afgestaan, zonder dat de moederwasvrouwen ervan op de hoogte werden gesteld. Ook werden tientallen tot honderdtallen baby’s om het leven gebracht. Pas in 1996 kwam er een einde aan deze verderfelijke praktijken. Terecht stond ‘Small Things Like These’ op de shortlist van de Booker Prize 2022. Ondanks de gruwelijke realiteit, die op relatief beschouwende toon wordt verteld, is deze novelle een aanrader. Als titel was They’re all the one (pagina 106) wellicht passender geweest. Het is jammer dat de crux van het verhaal – het misbruik door de katholieke kerk – slechts circa 75 pagina’s beslaat. Dat deel had meer uitgesponnen kunnen worden, waardoor het aan kracht wint. Gezien het open einde is er in ieder geval ruimte voor een vervolg.
1
Reageer op deze recensie