Fijn en triest

Wat een fijn en tegelijk ook een beetje triest boek! Wiskundestudent Tilda balanceert constant op het randje van zorgen over haar alcoholverslaafde moeder, zorgen voor haar tienjarige zusje Ida en zorgen voor zichzelf. Een van de weinige dingen die haar erbij houden zijn haar dagelijkse 22 baantjes in het zwembad. En daar ontmoet ze Viktor, de broer van haar overleden vriend. Viktor zwemt ook elke dag 22 baantjes.
Het is een klein verhaal met grote gevoelens en dat alles wordt zo mooi en teer en eerlijk beschreven dat het heel erg herkenbaar voelt, ook al heb ik dit zelf nooit meegemaakt. Maar het gaat over jezelf op de been houden terwijl sommige dingen instorten. Over bedenken waar je wel en geen invloed op hebt. Over dingen voor jezelf doen omdat je weet dat het goed voor je is maar ook ziet of weet of denkt dat je dan niet alles in de gaten kan houden.
De personages voelen vertrouwd en je leeft en voelt met ze mee door de puinhoop die het leven soms is, maar het geeft ook hoop dat er ook dingen zijn waar je wel wat aan kan doen.