Uit het brein van Aafke Romeijn

Aafke Romeijn (Overasselt, 1986) is een alleskunner. Ze is muzikant, schrijfster en journalist. Ze studeerde compositie en piano aan het Conservatorium. Maar ze volgde ook Nederlandse Letterkunde aan de Universiteit van Utrecht. Inmiddels zijn er sinds 2012 acht albums met muziek van haar verschenen. Bij haar debuutroman Concept M (2018) verscheen ook het album M, dat in hetzelfde universum als het boek speelt. Ook is er al een dichtbundel van haar hand, Leegstand (2020) In 2020 maakte ze , samen met haar zus Anneke Romeijn, voor VPRO de podcast De familie Romeijn waarin ze de waarheid proberen te achterhalen achter de familieverhalen over de Tweede Wereldoorlog. Verder is Romeijn zeer actief op social media. Helaas leverde haar dit ook veel kritiek en zelfs bedreigingen op waardoor ze noodgedwongen van Twitter verdween. Nu is ze nog te volgen op Facebook en Instagram. Ze gebruikt haar socials en eigen website onder andere om te vertellen over haar leven met depressies.

Romeijns tweede roman 7B borduurt verder op de dystopische wereld die zij in Concept M al introduceerde. In dat boek maakten we kennis met Eva/Hava Gerritsen die lijdt aan Kleurloosheid, een ziekte die sinds de 2e helft van de 20e eeuw in opmars is en in de loop van de 21e eeuw voor een steeds grotere druk op het zorgsysteem zorgt. In 7B komen we Eva/Hava weer tegen. In 2040 heeft zij het geschopt tot minister, ondanks haar gewelddadige verleden dat in Concept M uitvoerig aan bod komt. Toch is het niet per se noodzakelijk eerst Concept M te lezen voor je aan 7B begint. Romeijn lijkt een enorm universum gebouwd te hebben in haar brein waaruit ze elementen pakt die ze, los van elkaar, gebruikt in haar werk, zowel in haar muziek als in haar literaire werk. Waar nodig legt ze uit en waar dat niet hoeft spreekt de tekst voor zich.

2040: 7B is de naam voor een nieuwe stad in het weidse landschap van de provincie Groningen. Het complex wordt bewoond door onder andere militairen van de nabij gelegen militaire basis waar getraind wordt voor missies in Turkije. Daar woedt al jaren een grondstoffenoorlog om Kleurstof te kunnen produceren die de steeds groter wordende groep Kleurlozen in Europa in leven moet houden. Menno is zo’n militair en hij kampt met de psychische gevolgen van de mysterieuze verdwijning van zijn maat Michel tijdens hun laatste missie. Zijn vrouw Hannah is een Kleurloze die, naast haar werk als moderator bij Konnekt - een sociaal medium dat door de Europese overheid wordt beheerd en dat ook gevestigd is in het Groningse complex - het gezin met een Kleurloze tweeling draaiende houdt. Zij wordt ongewild betrokken bij een zaak waarin er staatsgeheimen lijken te worden gelekt door iemand binnen Konnekt. Aan agent Kim/Anne van de Europese geheime dienst de taak deze zaak te ontrafelen.

Het boek begint sterk. Romeijn geeft de provincie Groningen het woord in het eerste hoofdstuk en dat is zeer verrassend. Dat Groningen alle veranderingen met lede ogen aanziet is te verwachten. Het zou leuk geweest zijn als Groningen nog wat vaker aan het woord was gekomen maar Romeijn koos er voor dit niet te doen.

‘Mijn wantrouwen komt niet geheel uit de lucht vallen. Ik geef toe dat ik me miskend heb gevoeld. Zelfs nu ik spreek, heb ik het idee dat je me niet werkelijk ziet. Je kent me wel, maar toch vooral van verhalen en topografieopdrachten op de basisschool.’

Het verhaal geeft steeds maar mondjesmaat informatie over waar de auteur naar toe wil. De personages blijven vrij anoniem waardoor de lezer wat op afstand gehouden wordt. Toch weet Romeijn er op een prikkelende manier wel thema’s als ziekte, verlies, psychische problemen en voortschrijdende technologie in naar voren te laten komen. Het einde, dat spannend is maar toch wat abrupt komt, laat alle eindjes bij elkaar komen en zo is er weer een nieuw stuk klaar in het universum van de Kleurlozen.