Eyeopener met prachtige anekdotes
Carlos Magdalena is geboren in 1972, in Asturië, in het noorden van Spanje. De liefde voor alles wat leeft werd hem met de paplepel ingegeven door zijn moeder en zijn fascinatie voor de natuur nam al vroeg enorme proporties aan. Als twintiger besluit hij de wijde wereld in te trekken en verhuist hij naar Londen.
Wanneer hij in november 2002, in zijn vrije uren, de Royal Botanic Gardens in Kew bezoekt, gaat er een wereld voor hem open. Hij voelde er zich meteen thuis en dit bezoek wordt een keerpunt in zijn leven. Hij trekt zijn stoute schoenen aan en stuurt zijn CV op. Onverwacht krijgt hij een (onbetaalde) internship aangeboden en 14 jaar later werkt hij er nog steeds, als botanisch horticulturist.
'Er moest toch een manier zijn waarop ik hier binnen kon komen.'
Heer der planten leest vlot, maar door de vele Latijnse benamingen van de planten en dieren én door de verschillende anatomische onderdelen van de planten, die gebruikt worden om de processen van bestuiving en vermeerdering te beschrijven, wordt de vaart er wat uit gehaald. Tenzij je zelf een horticulturist of bioloog bent natuurlijk dan zullen er waarschijnlijk veel herkenbare elementen in het boek zitten. Jammer genoeg is niet ieder persoon met liefde voor de natuur een expert op botanisch vlak en zal dit toch voor enkele lezers een grote hobbel zijn om te nemen.
De vijftien pagina’s met foto’s zijn een mooie aanvulling op de tekst. De belangrijkste plekken, de Mascarenen, Peru en Australië, samen met de kassen van Kew, krijgen zo een plaats op het netvlies van de lezer. Dit is vooral een meerwaarde voor de lezer die niet van uitgebreid opzoekwerk houdt tijdens het lezen.
Magdalena heeft het er moeilijk mee dat hij maar één plant tegelijkertijd kan redden, wanneer er zoveel met uitsterven worden bedreigd. Het is bijna pijnlijk om te lezen, hoeveel deze man van planten houdt en hoe het hem aan het hart gaat als hij ziet dat het niet goed gaat met één van ‘zijn’ planten. Eigenlijk moet iedereen dit boek lezen want planten zijn voor ieder mens een noodzakelijk onderdeel van zijn/haar leven. Het geeft ons een kijkje achter de schermen van plaatsen zoals Kew. Wat ze nu eigenlijk doen en hoe belangrijk de inspanningen die zij, als team leveren, zijn.
De vele anekdotes en verhalen geven een uitgebreid beeld over verschillende ecologische stelsels en de gevolgen van kolonisatie en toerisme op die stelsels. Hoe komt het dat er verschillende soorten reuzeschildpadden uitgestorven zijn? Waarom is er van sommige plantensoorten maar één struik meer in het wild aanwezig? Zowel planten als dieren worden besproken en het gedrag van de mens.
Dit boek houdt de lezer een spiegel voor en het beeld dat je te zien krijgt, is niet erg fraai. Magdalena doet een oproep aan het einde van het boek: Iedereen kan een messias zijn. En na het dichtslaan van dit boek geloof je daar inderdaad ook in. Toch zal het niet makkelijk zijn om van iedereen een mini-Carlos Magdalena te maken. Deze man kan zich terecht Heer der planten noemen!
Reageer op deze recensie