Hoogmoed komt voor de val

Kleine Neushoorn wil over iedereen de baas spelen. Hij wil doen waar hij zin in heeft en luistert naar niemand. Is dit wel de goede manier om door het leven te gaan? Of zou hij toch beter af en toe wel luisteren naar de andere dieren? Want wie weet… Misschien hebben ze wel het beste met hem voor. En, iedereen heeft vrienden nodig in het leven, dat blijkt maar weer op het einde.

Jeanne Willis heeft al meer dan 100 boeken geschreven, variërend van boeken voor baby's, kinderen en tieners. Ze heeft ook al televisiescripts geschreven. Haar inspiratie haalt ze uit haar dromen of uit interessante gesprekken die ze voert met onbekenden. Op haar Engelstalige website kan je haar beter leren kennen door middel van 41 foto’s die ze voorzien heeft van een kleine, persoonlijke noot. Prachtig!

De harde kaft en het papier van hoge kwaliteit zorgen voor een duurzaam gevoel. Dit boek kan meerdere keren (voor)gelezen worden zonder uit elkaar te vallen. De doelgroep met een leeftijd van 4+ kan hier ook rustig meehelpen om de bladzijden om te slaan.

De illustrator van dit boek, Jarvis, ontwierp voorheen platenhoezen. Hij ontdekte al snel dat hij daar niet de voldoening uit haalde die hij hoopte te bereiken in zijn werk. Hij ging aan het werk als illustrator en kon daar al snel een fulltime baan van maken door het enorme succes van zijn eerste prentenboeken. De grote tekeningen beslaan telkens twee volle pagina’s en ogen niet erg gedetailleerd, maar eerder wat schetsmatig. Het lijkt eigenlijk allemaal heel rustig, met zachte kleuren en de vele grote, ingekleurde vlakken. Toch heb je gevoel dat de dieren echt bewegen bij het bekijken van de prenten en daardoor krijgt het boek zeker genoeg dynamiek mee. De gezichtsuitdrukking van Kleine Neushoorn had wat duidelijker gemogen. Door zijn grootte lijkt hij nu schattig, maar de woorden die hij spreekt zijn dat helemaal niet. Het karakter van Kleine Neushoorn had best wat meer zichtbaar mogen zijn.

De regels tekst nemen maar een klein deel van de pagina in beslag en zijn in rijmvorm geschreven. Per vier regels komt er een eindrijm voor, een gebroken rijm. Het verhaal voelt niet gemaakt aan, wat zeker een gevaar is bij het gebruik van een rijm, maar klinkt nog steeds erg natuurlijk.

Ik ben de baas! geeft een prachtige boodschap weer. In duidelijke woorden en een compact verhaal dringt het snel tot de kern door. Iedereen heeft andere mensen nodig. Er is altijd iets waar je hulp bij kan gebruiken en een goede raad moet je niet zomaar in de wind slaan. Als je altijd alles beter weet en nooit iets wil aannemen, kan dat je duur te staan komen, maar gelukkig leren we ook van onze fouten.

Ik ben de baas! zorgt voor een heerlijk verhaal, dat mooi voorgelezen kan worden. Door het ritme in de rijm rollen de woorden bijna vanzelf uit je mond. Alsof je er geen moeite voor moet doen! En zeg nu zelf, papa en mama, dat wil je toch graag?