Wereldkampioen in de ring, een mens buiten de ring
Rico Verhoeven is ondertussen een naam die bij de meeste Nederlanders een belletje doet rinkelen. De wereldkampioen kickboksen bij de zwaargewichten. Toch zijn er weinig mensen op de hoogte van het échte verhaal rond deze man. De vooroordelen en de associaties met de gewelddage sport doen Rico’s imago geen goed. Leon Verdonschot volgde Rico een jaar lang en geeft de lezer een bijzondere inkijk in zijn leven. Is het beeld dat de Nederlanders van Rico hebben waar of schuilt er meer achter de stoere faŅ«ade?
Het is aan biograaf van dienst, Leon Verdonschot om Rico’s verhaal te vertellen. Is er trouwens iets wat Verdonschot niet doet? Hij is journalist, presentator, schrijver, radiomaker, regisseur en columnist. We kunnen dus wel stellen dat hij van alle markten thuis is. In februari 2018 werd Verdonschot genomineerd voor zowel de Jip Golsteijn Journalistiekprijs als de Cutting Edge Awards met zijn biografie over Luc De Vos.
Verdonschot hanteert in Rico een erg licht verteerbare schrijfstijl. Dat past prima bij het genre, maar toch zit daar ook een valkuil in. Als je een doorgewinterde lezer bent en je hebt net een literair werk achter de kiezen, zal Rico misschien wel een erg grote stijlbreuk opleveren en even wennen zijn. Er zitten een paar momenten in het boek waarbij de conversatie ietwat verwarrend is verwoord, waardoor je het als lezer moeilijk hebt om te weten wie er aan het woord is én waarover ze het hebben.
Het gebruik van technische termen uit het kickboksen is tot een minimum beperkt en waar de termen toch gebruikt worden, is het duidelijk waarover gesproken wordt. Op deze manier wordt ook wat voeling met het kickboksen gecreëerd. Er is hier een mooie balans gevonden, waarbij ook leken erg kunnen genieten van de inkijk in deze sport.
De chronologische hoofdstukken die observaties van Verdonschot zelf bevatten, worden afgewisseld met getuigenissen van mensen uit Rico’s naaste omgeving. Er wordt gesproken over de relatie met zijn vader, die hem jarenlang getraind heeft, en over de kennismaking en het samenleven met zijn vriendin, Jacky Duchenne. De leden van het team waar Rico momenteel mee omgeven wordt, komen aan het woord. Ze vertellen hoe zij Rico zien, wat hem drijft, hoe hij is als persoon én als sporter, wat zijn sterke kanten zijn én waar zijn zwakheden liggen.
Het beeld dat ontstaat, is er eentje waar je als lezer alleen maar respect voor kan hebben. Hardwerkend en integer. Keihard in de ring, maar dat moet ook, want wereldkampioen wordt je niet vanzelf. Dan moet je voor The Kill kunnen gaan.
Reageer op deze recensie