Lezersrecensie
Rauw en ontroerend
Met deze roman flikt Kristin Hannah het wederom om een prachtig en meeslepend verhaal te vertellen.
Als de wolven huilen, voorheen Alice het wolvenmeisje, speelt zich af in Rain Valley, een plaatsje grenzend aan Olympic National Forrest.
Politiechef Ellen(Ellie)Barton wordt opgeroepen wanneer een klein kind hoog in een boom wordt aangetroffen met een jonge wolf onder haar arm geklemd. Ter plaatse aangekomen blijkt het niet gemakkelijk te zijn haar uit die boom te krijgen.
Het kind lijkt niet te kunnen communiceren en beweegt en gedraagt zich uiterst dierlijk. Uitgehongerd en alleen voor voedsel krijgt Ellie haar uit de boom.
Dan begint het moeizame proces om het Wolvenmeisje te doorgronden, waarbij Ellie de hulp van haar zus en kinderpsycholoog Julia Cates inroept.
Julia heeft een roerige periode in haar carrière achterna de rug en besluit haar zus te helpen bij deze ingewikkelde zaak, waarbij Ellie de pers inschakelt om ervoor te zorgen dat het meisje weer met haar ouders herenigd kan worden.
In de tussentijd bouwt Julia uiterst moeizaam een band op met het meisje dat ze Alice hebben genoemd.
Naarmate het verhaal vordert maakt Julia flinke vooruitgang en een vertrouwensband ontstaat tussen haar en het kind.
De passages vanuit het perspectief van Alice zijn boeiend en geven een inkijkje in haar gedachtengang en hoe moeilijk zij het vindt om vertrouwen te geven. Wat verwachten ze van haar?
Deze geven meer inzicht in haar denkvermogen, de auteur heeft dit bijzonder knap neergezet.
De struggles van Julia die Alice probeert te ontrafelen zijn liefdevol geschreven, de radeloosheid voel je in het boek.
" Gebruik je woorden, Alice ", om haar te laten spreken.
Rauw en emotioneel, beeldend geschreven, zoals alleen zij dat kan.
Het stadje komt tot leven door de diverse bij-personages, de omgeving wordt mooi beschreven en de bossen waarin Alice zich thuis voelt creëren een duidelijke sfeer voor het boek.
Naarmate de ontknoping nadert komt er meer emotie bij kijken en ook dát is prachtig omschreven.
Dit boek is absoluut een aanrader om in te duiken, alles klopt en de schrijfwijze van Hannah is uiterst prettig, leest fijn en vlot, geen moeilijke of ingewikkelde teksten, maar recht toe recht aan, mede te danken aan de vertaler, Marjet Schumacher.
Als de wolven huilen, voorheen Alice het wolvenmeisje, speelt zich af in Rain Valley, een plaatsje grenzend aan Olympic National Forrest.
Politiechef Ellen(Ellie)Barton wordt opgeroepen wanneer een klein kind hoog in een boom wordt aangetroffen met een jonge wolf onder haar arm geklemd. Ter plaatse aangekomen blijkt het niet gemakkelijk te zijn haar uit die boom te krijgen.
Het kind lijkt niet te kunnen communiceren en beweegt en gedraagt zich uiterst dierlijk. Uitgehongerd en alleen voor voedsel krijgt Ellie haar uit de boom.
Dan begint het moeizame proces om het Wolvenmeisje te doorgronden, waarbij Ellie de hulp van haar zus en kinderpsycholoog Julia Cates inroept.
Julia heeft een roerige periode in haar carrière achterna de rug en besluit haar zus te helpen bij deze ingewikkelde zaak, waarbij Ellie de pers inschakelt om ervoor te zorgen dat het meisje weer met haar ouders herenigd kan worden.
In de tussentijd bouwt Julia uiterst moeizaam een band op met het meisje dat ze Alice hebben genoemd.
Naarmate het verhaal vordert maakt Julia flinke vooruitgang en een vertrouwensband ontstaat tussen haar en het kind.
De passages vanuit het perspectief van Alice zijn boeiend en geven een inkijkje in haar gedachtengang en hoe moeilijk zij het vindt om vertrouwen te geven. Wat verwachten ze van haar?
Deze geven meer inzicht in haar denkvermogen, de auteur heeft dit bijzonder knap neergezet.
De struggles van Julia die Alice probeert te ontrafelen zijn liefdevol geschreven, de radeloosheid voel je in het boek.
" Gebruik je woorden, Alice ", om haar te laten spreken.
Rauw en emotioneel, beeldend geschreven, zoals alleen zij dat kan.
Het stadje komt tot leven door de diverse bij-personages, de omgeving wordt mooi beschreven en de bossen waarin Alice zich thuis voelt creëren een duidelijke sfeer voor het boek.
Naarmate de ontknoping nadert komt er meer emotie bij kijken en ook dát is prachtig omschreven.
Dit boek is absoluut een aanrader om in te duiken, alles klopt en de schrijfwijze van Hannah is uiterst prettig, leest fijn en vlot, geen moeilijke of ingewikkelde teksten, maar recht toe recht aan, mede te danken aan de vertaler, Marjet Schumacher.
1
Reageer op deze recensie