Lezersrecensie
Mooi boek!
In 'De Postbezorgster van Parijs' volgen we Nanée Gold, een rijke Amerikaanse vrouw die in Parijs woont. Tijdens de wereldtentoonstelling ontmoet ze de Joods-Duitse fotograaf Eduard Moss. Ze voelt zich meteen tot hem aangetrokken en vraagt zich af of hij hetzelfde voelt.
Wanneer kort daarna het Duitse leger Frankrijk binnenvalt en Parijs in de vroege jaren '40 bezet, moeten Eduard en zijn dochtertje Luki snel vluchten naar een veilige plek. Eduard besluit dat het veiliger is om apart te reizen en stuurt Luki per trein naar vrienden. Hij wil haar volgen, maar wordt samen met andere kunstenaars gevangengenomen en naar het interneringskamp Camp de Milles gebracht.
Nanée had als Amerikaanse burger de mogelijkheid om terug te keren naar haar land, maar ze kiest ervoor om in Frankrijk te blijven. Ze sluit zich aan bij het verzet om Joodse vluchtelingen te helpen de grens over te steken, telkens haar eigen leven riskerend om dat van anderen te redden.
‘De Postbezorgster van Parijs' is een mooi boek, mede omdat het deels is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Hoewel ik in het begin moeite had om erin te komen, werd het met de tijd steeds beter en vloog ik door de 400 bladzijden heen. Het is een goed boek met een mooi verhaal en een goed einde. Ik vind het vooral mooi dat je in zo’n onzekere tijd niet kiest voor je eigen veiligheid maar juist voor die van een ander. Uiteraard komt daar meer bij kijken, maar ik kan niet te veel spoilen hè
Wanneer kort daarna het Duitse leger Frankrijk binnenvalt en Parijs in de vroege jaren '40 bezet, moeten Eduard en zijn dochtertje Luki snel vluchten naar een veilige plek. Eduard besluit dat het veiliger is om apart te reizen en stuurt Luki per trein naar vrienden. Hij wil haar volgen, maar wordt samen met andere kunstenaars gevangengenomen en naar het interneringskamp Camp de Milles gebracht.
Nanée had als Amerikaanse burger de mogelijkheid om terug te keren naar haar land, maar ze kiest ervoor om in Frankrijk te blijven. Ze sluit zich aan bij het verzet om Joodse vluchtelingen te helpen de grens over te steken, telkens haar eigen leven riskerend om dat van anderen te redden.
‘De Postbezorgster van Parijs' is een mooi boek, mede omdat het deels is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Hoewel ik in het begin moeite had om erin te komen, werd het met de tijd steeds beter en vloog ik door de 400 bladzijden heen. Het is een goed boek met een mooi verhaal en een goed einde. Ik vind het vooral mooi dat je in zo’n onzekere tijd niet kiest voor je eigen veiligheid maar juist voor die van een ander. Uiteraard komt daar meer bij kijken, maar ik kan niet te veel spoilen hè
1
Reageer op deze recensie