Verrassend

Toen ik dit boek cadeau kreeg, had ik eerlijk gezegd mijn twijfels. Dennis Schouten staat bekend om zijn scherpe uitspraken, en ik was niet zeker of dit wel mijn soort boek zou zijn. Maar toch ben ik erin begonnen, en ik moet toegeven dat het mijn beeld van Dennis heeft veranderd. Hij schrijft heel open en eerlijk, praat niets goed, maar legt gewoon uit hoe hij dingen ziet en heeft beleefd. Dat maakt het verrassend inzichtelijk.

In Beschadigd op Weg naar de Dood vertelt Dennis zijn eigen verhaal, van zijn jeugd tot nu. Hij beschrijft hoe hij opgroeide met een moeder die hem “de gehandicapte zoon” noemde en hem volstopte met medicijnen voor diagnoses die uiteindelijk niet eens bleken te kloppen. Zijn moeder, die hij alleen nog bij haar voornaam Ingrid noemt, drukte stempels op hem waar hij zich door beschadigd voelt. Die jeugd heeft zijn sporen nagelaten, en Dennis geeft een ongefilterde kijk op hoe dat zijn leven heeft beïnvloed.

Dennis deelt daarnaast persoonlijke verhalen over zijn carrière, vrienden, exen en familie. Hij vertelt hoe zijn tv-loopbaan begon en hoe het was om op te groeien in Glanerbrug, wat voor mij als lezer een herkenbaar element toevoegt. Ik herken de plekken en zelfs mensen die genoemd worden, wat het boek voor mij extra interessant maakte.

Wat ik waardeer, is dat Dennis zichzelf niet probeert te verdoezelen. Hij erkent zijn scherpe uitspraken, maar maakt duidelijk dat zijn bedoeling nooit is om mensen te kwetsen. Aan het einde van het boek lees je ook over zijn besluit dat hij het leven soms echt niet meer ziet zitten – een heftig en kwetsbaar stuk dat de zwaarte van zijn ervaringen laat zien.

Samenvattend vond ik dit een eerlijk en soms aangrijpend boek. Het leest vlot en geeft je een andere kijk op iemand die misschien vaak verkeerd begrepen wordt. Af en toe zat er wel een opmerking in waarvan ik dacht: “Dat had niet gehoeven.” Maar ik heb het in een paar dagen uitgelezen en vond het verrassend boeiend.