Lezersrecensie
Vreemd, maar de ontdekking waard: "Origineel , grappig en spannend"!
Marc kerkhofs schrijft met kennis van zaken en dat voel je. Na zelf gewerkt te hebben in een carwash en rugproblemen ontwikkeld te hebben, besloot hij om te gaan schrijven. Beet heeft een aparte cover en doet denken aan een ongemeen spannend boek. Maar is dit echt zo?
George werkt in een carwash in Edegem en leidt, samen met zijn vrouw Diana, een liefdevol leven. Totdat hij op een dag gesis hoort in een put op de carwash en verbijsterd achteruit wijkt. Hij doopt het gifgroene, schattige monster, dat tevoorschijn kwam Splinter en verstopt hem voor bijna iedereen. Wanneer het wezen op een dag hulpeloos is, neemt hij het mee naar huis en samen met zijn vrouw verzorgt hij het schepsel. Hoewel ze gaan houden van hun Splinter gebeurt het ondenkbare. Nadat het eerder Frank, een collega van George beet, bijt het ook Diana en ook zij verandert.
Stilaan komt er paranoia om de hoek kijken. Wat is echt en wat is ingebeeld? Voor mij is het boek dus op een aparte manier spannend want je vraagt je af of dit monster wel echt de oorzaak is van de veranderingen die de gebeten mensen doormaken? Is het vreemde de dreiging of is er iets anders? Uiteindelijk is een gedachte maar een gedachte. Natuurlijk wil je ook weten hoe dit allemaal gaat eindigen en na een tijdje kan je het boek dus niet meer neerleggen. Beet is een boek om je tanden in te zetten als je graag vreemde verhalen leest, die stilaan in je hoofd kruipen en anders dan anders zijn. Een traditionele thriller is dit dus niet eerder een bevreemdende maar ook grappige thriller die intelligent gebruik maakt van bovennatuurlijke elementen. Beet is door de beeldende schrijfstijl een boek dat ik als een film voor mijn ogen zag afspelen. Raar kan dus zeker de ontdekking waard zijn. Verwacht geen gruwelijke horror maar eerder een soort van Gremlin- gevoel en je zit goed voor enkele uurtjes onafgebroken leesplezier!
George werkt in een carwash in Edegem en leidt, samen met zijn vrouw Diana, een liefdevol leven. Totdat hij op een dag gesis hoort in een put op de carwash en verbijsterd achteruit wijkt. Hij doopt het gifgroene, schattige monster, dat tevoorschijn kwam Splinter en verstopt hem voor bijna iedereen. Wanneer het wezen op een dag hulpeloos is, neemt hij het mee naar huis en samen met zijn vrouw verzorgt hij het schepsel. Hoewel ze gaan houden van hun Splinter gebeurt het ondenkbare. Nadat het eerder Frank, een collega van George beet, bijt het ook Diana en ook zij verandert.
Stilaan komt er paranoia om de hoek kijken. Wat is echt en wat is ingebeeld? Voor mij is het boek dus op een aparte manier spannend want je vraagt je af of dit monster wel echt de oorzaak is van de veranderingen die de gebeten mensen doormaken? Is het vreemde de dreiging of is er iets anders? Uiteindelijk is een gedachte maar een gedachte. Natuurlijk wil je ook weten hoe dit allemaal gaat eindigen en na een tijdje kan je het boek dus niet meer neerleggen. Beet is een boek om je tanden in te zetten als je graag vreemde verhalen leest, die stilaan in je hoofd kruipen en anders dan anders zijn. Een traditionele thriller is dit dus niet eerder een bevreemdende maar ook grappige thriller die intelligent gebruik maakt van bovennatuurlijke elementen. Beet is door de beeldende schrijfstijl een boek dat ik als een film voor mijn ogen zag afspelen. Raar kan dus zeker de ontdekking waard zijn. Verwacht geen gruwelijke horror maar eerder een soort van Gremlin- gevoel en je zit goed voor enkele uurtjes onafgebroken leesplezier!
1
Reageer op deze recensie