Alpha dragon's Cat

Net als Jade heb ik een leuke collectie boeken. Daar houden de overeenkomsten tussen hem en mij op. Hij een van de meest intrigerende draken uit de serie. Het boek is LHBTIQ fantasie die voor mij te maken heeft met een plek innemen, onthullen en jezelf zijn.
Ook in dit deel van de Dragonfate Games gaat het eigenlijk niet meer om de datingshow. Het gaat in dit boek meer om het leren omarmen van een schaduwkant van de persoonlijkheid, wat voor zowel Jade als Alaric een thema is in hun ontwikkeling.
Van alle broers is Jade Chromatimaeus, de groene draak, het meest intrigerend. En dat heeft Oakley voor mij op de volgende manier gedaan. In de voorafgaande delen van de serie bleef hij meer op de achtergrond als productieleider op de achtergrond en nu is het zijn beurt om in de schijnwerpers te komen staan als de vrijgezel in de Dragonfate Games. Zijn groei in dit boek associeerde ik met enkele passages uit ‘Over het wezen van de grond’ van Martin Heidegger. Dat heeft te maken met thema’s als gronden (stichten en een plaats innemen) en onthullen.
Het Heideggeriaanse gronden speelt voor Jade zowel letterlijk als figuurlijk een rol. Letterlijk heeft hij als producer van de datingshow een rol waarin hij vorm geeft. Dit doet hij op een doordachte en stille manier. Door nu voor de camera als alpha vrijgezel zijn plaats in te nemen verandert er veel voor hem.
En met het plaats innemen laat hij zoals Heidegger het noemt, ‘een mogelijkheid van zichzelf zien.’ (1) In dat opzicht laat Jade zich voor het eerst zien als alpha. Ook zijn broers leren hem nu op een andere manier kennen. Dat levert enkele kernachtige passages op waarvan ik enorm heb genoten!
In een van deze passages staat het volgende:

‘And in the next second, I was a feral animal.’ (p.155)

De transformatie van mens naar draak is dit deel van het verhaal raakt voor mij twee perspectieven. Als de transformatie wordt gelezen als een illustratie van wat Heidegger het wezen en onwezen noemt, dan zit er een intrigerende wisselwerking in. Jade is in zijn menselijke vorm (wezen) op zoek naar Alaric en probeert hem te vinden als draak (onwezen). Dit doet voor mij het verhaal tekort, gelukkig is er een verklaring die nog dieper gaat en dat is dat door de beperkingen van zijn mens zijn (onwezen) Jade zijn drakenvorm (wezen) nodig heeft om Alaric te vinden. Dat geeft een mijn ervaring een dynamische lading aan de tekst.
Een andere mogelijkheid is om de passage te zien als een onthulling van het ware zijn. Op het moment van zijn gedaanteverandering geeft Jade zichzelf helemaal vanuit puur instinct. Hij laat zichzelf zien en hoe hij zich tot zichzelf verhoudt. Zijn drakenvorm is nodig om Alaric te helpen. Deze onthulling wordt beeldend sterk neergezet door de auteur.
En zo wordt ‘Alpha Dragon’s Cat’ door de ontwikkeling van Jade en Alaric een heerlijke leeservaring. Het verhaal is door de geweldige fanatsie van de auteur al geweldig in te lezen. Dit alles werd versterkt door de associaties die ik tijdens het lezen kon maken met het werk van Heidegger. Zo werd het extra genieten!